
κείμενο | γιώργης βασιλόπουλος */* φωτογραφίες | χρόνης περράκης + γιάννης χατζηαντωνίου */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου
Ραπάρω λες και βγήκα από την κόλαση...
Συνήθως όταν είναι να γράψω κάτι, δεν ξέρω πώς να ξεκινήσω.
Έτσι και τώρα.
Θα ξεκινήσω, όπως αρχίζει και η μέρα και η νύχτα μου. Με τον σκύλο μου. Τον Ζάχο. Αυτό τον τύπο, που τον βγάζω κάθε πρωί βόλτα και μου έχει αλλάξει την ζωή.
Τον μαθαίνω να με ακούει και με μαθαίνει να αγαπάω. Τον αγαπάω τόσο πολύ που, η βόλτα του, προηγείται ακόμα και του πρωινού μου καφέ, πράγμα σημαντικότατο για τη διάθεση μου, την όρεξη μου, και την εγκεφαλική μου διαύγεια.
Related posts:
Αργύρης Πανταζάρας
αγαπηθείτε, γιατί χανόμαστε
αγαπηθείτε, γιατί χανόμαστε
Οι σημειώσεις του Κωνσταντίνου Μπιμπή
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
Οι σημειώσεις του Γιώργου Ζυγούρη
η πρώτη μου αυτοσχέδια παράσταση
η πρώτη μου αυτοσχέδια παράσταση
Οι σημειώσεις του Αλέξανδρου Δαβιλά
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
Κάτια Δανδουλάκη
...here comes the sun
...here comes the sun
O Γιάννης Βερβενιώτης αυτοσκανάρεται
έχεις τρεις επιλογές
έχεις τρεις επιλογές