
κείμενο | γιώργης βασιλόπουλος */* φωτογραφίες | χρόνης περράκης + γιάννης χατζηαντωνίου */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου
Ραπάρω λες και βγήκα από την κόλαση...
Συνήθως όταν είναι να γράψω κάτι, δεν ξέρω πώς να ξεκινήσω.
Έτσι και τώρα.
Θα ξεκινήσω, όπως αρχίζει και η μέρα και η νύχτα μου. Με τον σκύλο μου. Τον Ζάχο. Αυτό τον τύπο, που τον βγάζω κάθε πρωί βόλτα και μου έχει αλλάξει την ζωή.
Τον μαθαίνω να με ακούει και με μαθαίνει να αγαπάω. Τον αγαπάω τόσο πολύ που, η βόλτα του, προηγείται ακόμα και του πρωινού μου καφέ, πράγμα σημαντικότατο για τη διάθεση μου, την όρεξη μου, και την εγκεφαλική μου διαύγεια.
Related posts:
Στην παράσταση «Dracula»
Το αίμα είναι ζωή
Το αίμα είναι ζωή
Οι σημειώσεις του Θέμελη Γλυνάτση
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
Οι σημειώσεις του Παναγιώτη Γαβρέλα
σ' άγνωστα μέρη, συγγραφείς...
σ' άγνωστα μέρη, συγγραφείς...
Μια τραγωδία εκδίκησης που στάζει αίμα
Στο Titus Andronicus στο Labattoir, από τον Μικρό Βορρά
Στο Titus Andronicus στο Labattoir, από τον Μικρό Βορρά
Οι σημειώσεις του Στέλιου Δημόπουλου
απόφοιτος ...τρελοκομείου
απόφοιτος ...τρελοκομείου
O Γιώργος Σαββίδης αυτοσκανάρεται
έχεις τρεις επιλογές
έχεις τρεις επιλογές