
κείμενο | κωνσταντίνος μπιμπής*/* φωτογραφίες | αρχείο κωνσταντίνου*/* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου + τάσος θώμογλου
...σ' έναν ρυθμό με υποψία παραδείσου
Αθήνα. Νύχτα. Έχει χαλάσει το αυτοκίνητο μου εδώ και μέρες. Παίρνω ταξί για να γυρίσω σπίτι. Βρέχει πολύ. Νωπή άσφαλτος και πατημένο καυσαέριο και λαμπιόνια κακόγουστα τριγύρω. Χριστούγεννα βλέπεις και μια επίφαση νάυλον θαλπωρής σκορπίζεται στον κόσμο. Κρύο πολύ κι ευτύχως ένα χέρι ερωτικό σφιχτά μέσα στο χέρι μου ρυθμίζει τους παλμούς μου σ’ έναν ρυθμό με υποψία παραδείσου.
Related posts:
Οι σημειώσεις του Χρήστου Αρμάντο Γκέζου
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
Δημήτρης Καταλειφός
εκείνος που δεν ονειρεύεται
εκείνος που δεν ονειρεύεται
Λόγοι Θεάτρου [15 -24 Φεβρουαρίου 2019]
...και ποιος σου είπε ότι δεν είναι όλα θέατρο;
...και ποιος σου είπε ότι δεν είναι όλα θέατρο;
Στην παράσταση «Noigandres» / Ιστορίες σεξισμένης παιδικότητας
η απελευθέρωση μυρίζει καρύδι
η απελευθέρωση μυρίζει καρύδι
Οι σημειώσεις του Κωνσταντίνου Πλεμμένου
δυο ρόλους έχει η ζωή
δυο ρόλους έχει η ζωή
Γιάννης Τσεμπερλίδης
εκείνος που δεν ονειρεύεται
εκείνος που δεν ονειρεύεται