at a glance
Top

Οι σημειώσεις της Πέγκυς Σταθακοπούλου

κείμενο | πέγκυ σταθακοπούλου */* φωτογραφίες | αρχείο πέγκυς */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου + τάσος θώμογλου

η απάντηση είναι πάντα μία...

Μετά το ξέφρενο ραχάτι του καλοκαιριού, τον εγκλεισμό τόσου καιρού, την σιωπή των δημιουργών, τους θορύβους των ανεπάγγελτων, την κραυγή του απελπισμένου ανθρώπου και το αγοραφοβικό στίγμα της απομόνωσης…. κίνηση –ελπίζω μετακίνηση ή και συγκίνηση.

Ημερολόγιο ή χρονογράφημα; Πώς ξοδεύω τις μέρες μου αυτό το φθινόπωρο; Οι ρυθμοί πολύ καινούργιοι μου φαίνονται! Όλα γίνονται επιτακτικά! Κι όμως βαθιά μέσα μου, λίγα έχουν αληθινή σημασία.

Να βρω τρόπο να αγγίζω ξανά, να ταξιδεύω σ’ αυτή ακριβώς την στιγμή που ζω, να ανακαλύπτω πάλι τον κόσμο, να μην ξεχάσω  να ακούω μέσα μου, και να εκμηδενίσω τις επιφυλάξεις μου. Έτσι γι’ αρχή !

Ο δρόμος μου με βγάζει στο Μεταξουργείο. Εκεί που οι τοίχοι γεμίζουν με γκράφιτι η μουτζούρες, παλιά νεοκλασικά ερημώνουν  και οι ελπίδες των κατατρεγμένων μουχλιάζουν . Εκεί που κάποιοι θεατρικοί χώροι, φτιαγμένοι με θυσίες και όνειρα από κάτι ανυποχώρητους καλλιτέχνες, αρχίζουν πάλι να ανασαίνουν.

Εκεί ο Ίψεν και ο Τέννεσι  ζητούν την μεγάλη συγνώμη τους για όσα αμάρτησαν εις βάρος των ηρωίδων τους. Για την ανθρωπιά και την καλοσύνη, που στέρησαν στα δημιουργήματά τους, για την ελευθερία που ποτέ δεν τους παραχώρησαν.

Στο “Λευκό Δωμάτιο”  η τιμωρία .. .Για όποιον αυτονομείται, όποιον ονειρεύεται , όποιον τολμάει να διεκδικεί την ανεξαρτησία  και την αυτοδιάθεση της ύπαρξης.

Στην δική μου διαδρομή, σίγουρα, υπήρξε ένα Θέατρο Σταθμός. Γιατί εκεί συναντήθηκα με την Λούλα Αναγνωστάκη και τον  «Ήχο του΄Οπλου» πριν λίγα -μόλις- χρόνια. Εκεί έζησα με την “Κάτια” …«που μέσα της πάντα κάτι τρέμει» , εκεί αντιμετώπισα τους δικούς μου φόβους και γνώρισα έναν καινούργιο φίλο, που είναι αναπότρεπτα παραδομένος στην θεατρική πράξη.

Ο Μάνος Καρατζογιάννης που οδηγεί το Θέατρο ΣΤΑΘΜΟΣ και υποδέχεται πάντα-όπως και τώρα -το ελληνικό θεατρικό έργο με σεβασμό και αγάπη σκηνοθετεί το “Λευκό Δωμάτιο” του Αλέξη Σταμάτη. Κι εγώ, ως μια άλλη εκδοχή της “Μπλάνς Ντιμπουά”, ταξιδεύω αναπολώντας κάποια αισθήματα και κάποια βλέμματα από την ανολοκλήρωτη ζωή αυτής της οπτασίας.

Όταν τελειώνει η πρόβα τις νύχτες, γυρνάω στην πιο ζεστή αγάπη του κόσμου και κουλουριάζομαι στην αγκαλιά της κόρης μου! Μαθαίνω να την βλέπω να μεγαλώνει και στιγμές-στιγμές να φεύγει μακριά μου…

Τα πρωινά τρέχω στην Δραματική Σχολή Αθηνών για να υποδεχτώ τους νέους μαθητές μας. Όλα αυτά τα εκατοντάδες νέα παιδιά που θέλουν να γίνουν ηθοποιοί – έστω κι αν ακόμα δεν ξέρουν ΓΙΑΤΙ.

Ανακαλύπτω πόσο απέτυχαν τα σχολεία μας να καλλιεργήσουν τις ψυχές των εφήβων μας, πόσο τραυματικά λειτουργεί το εκπαιδευτικό μας σύστημα και πόσο ωστόσο τα παιδιά μας , χρειάζονται την πνευματικότητα του τόπου τους για να συνεχίσουν. Προσπαθώ να ακούω όσα μου λένε αλλά και όσα δεν γίνεται ακόμα να μοιραστούν μαζί μου.

Χρέος  μου να τους παραδώσω ό,τι έμαθα μέσα στο Θέατρο και να παραλάβω από εκείνους την αθωότητα και την νεότητα που εκτινάσσεται με δύναμη στο Αύριο.

Συνεχίζω να μεγαλώνω, να εργάζομαι, να αγαπάω, να μελετάω, να χάνω και να κερδίζω, να εκπλήσσομαι και να μελαγχολώ… Συνεχίζω να ζω… Αυτή είναι η απάντηση!

  • Η Πέγκυ Σταθακοπούλου πρωταγωνιστεί στο “Λευκό Δωμάτιο” του Αλέξη Σταμάτη, σε σκηνοθεσία Μάνου Καρατζογιάννη, στο θέατρο Σταθμός, στο Μεταξουργείο.