Οι Ρουμπαγιάτ είναι ένα μουσικό σχήμα από τη Θεσσαλονίκη. Δημιουργήθηκε το 2013 και από τότε έχει ενεργή παρουσία τόσο εντός, όσο και εκτός πόλης, μετρώντας πολλές ζωντανές εμφανίσεις ανά την Ελλάδα. Βασισμένοι στην πολυφωνία, οι Ρουμπαγιάτ επιχειρούν μια σύγχρονη ερμηνευτική προσέγγιση σε τραγούδια του έντεχνου και του παραδοσιακού χώρου από πληθώρα περιοχών. Μετά τις πετυχημένες παραστάσεις τους το χειμώνα του ’22 και του ’23 και νοσταλγώντας και πάλι τα παιδικά τους Χριστούγεννα, οι Ρουμπαγιάτ θυμούνται και παρουσιάζουν το πολυαγαπημένο παραμύθι των Χάρη & Πάνου Κατσιμίχα “Αγέλαστη Πολιτεία”, μια μουσικοθεατρική παράσταση για μικρούς και μεγάλους, γελαστούς και μουτρωμένους, λογικούς και παράλογους.
Παρέα με τους καλικάντζαρους και τον Ζαχαρία Σπανό στην αφήγηση, “μαγεύουνε τα ζωντανά κι οι γάιδαροι λαλούνε”, πριονίζουν το δέντρο που στηρίζει τον απάνω κόσμο και συνεχίζουν το γλέντι σε μια Πολιτεία που δε θα είναι ποτέ ξανά ίδια. Ρωτήσαμε τους καταπληκτικούς “Ρουμπαγιάτ” λίγο πριν τις εμφανίσεις τους, στο Fargani Art Box της Θεσσαλονίκης, αγαπημένα Χριστούγεννα που θυμούνται. Και εκείνοι έγραψαν τις δικές τους “Σημειώσεις”…

ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΑΤΣΟΣ

Ανέκαθεν τα Χριστούγεννα και συνολικά την περίοδο των γιορτών περνούσα πολύ όμορφα. Μικρός απολάμβανα τα στολίδια, τα λαμπιόνια, τα κάλαντα και τα δώρα, ενώ μεγαλώνοντας ήρθαν να προστεθούν σε αυτά, τα χριστουγεννιάτικα γλέντια, οι βόλτες στην κρύα και στολισμένη Θεσσαλονίκη, αλλά και οι playlists που περιλαμβάνουν από Mariah Carey, Frank Sinatra και Dean Martin, μέχρι Βανδή και Έφη Θώδη.

Από τη στιγμή που ξεκίνησα να δουλεύω ως μουσικός, η εορταστική περίοδος συνεπάγεται με πολλή δουλειά, πολλά χιλιόμετρα, ξενύχτια και κούραση. Αλλά νομίζω πως παραμένει γοητευτική με τον τρόπο της. Το ότι δουλεύεις σε ένα περιβάλλον που ως επί το πλείστον ο κόσμος είναι χαρούμενος και με τη διάθεση να περάσει όμορφα και να γλεντήσει, όσο να’ναι…βοηθάει.

Δε μπορώ να θυμηθώ και να διαλέξω εύκολα κάποια συγκεκριμένα Χριστούγεννα ως τα αγαπημένα μου. Διαλλακτικά, θα έλεγα πως τα φετινά μαζί με τα προηγούμενα δύο, δηλαδή του ΄22 και του ΄23 τα θεωρώ κατά κάποιον τρόπο ως μια ¨ενιαία εορταστική περίοδο¨. Πρόκειται ουσιαστικά για τις τρεις χρονιές που ανεβάζουμε την υπεραγαπημένη ¨Αγέλαστη Πολιτεία¨ των αδερφών Κατσιμίχα ως μουσικοθεατρική παράσταση, την οποία και έχουμε παρουσιάσει σε αρκετές πόλεις της χώρας.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, έχουμε περάσει ανεπανάληπτα. Τι να πρωτοθυμηθώ. Μαγικές παραστάσεις με κοινό που συμμετέχει τραγουδώντας, σε σημείο να σου σηκώνεται η τρίχα, ρεβεγιόν – γλέντι Χριστουγέννων με 15 άτομα σε σπίτι που χωρούσε βία 3 ανθρώπους, γέλια μέχρι δακρύων σε πρόβες, αναποδιές στο δρόμο, τα φετινά promo βιντεάκια για τις παραστάσεις στη Θεσσαλονίκη, μέχρι βραδιά Μαζωνάκη, όταν και πήγαμε να τον δούμε στο Γκάζι.

Εν κατακλείδι, είμαι ευγνώμων για αυτά τα τρία Χριστούγεννα, αλλά και για κάθε Χριστούγεννα, μιας και στέκουν σαν ακόμα μία αφορμή να χαμογελάσουμε λίγο παραπάνω και να έρθουμε ο ένας πιο κοντά στον άλλο.