at a glance
Top

Οι σημειώσεις του Nίκου Μέλλου

κείμενο Ι νίκος μέλλος */* φωτογραφίες | χρήστος συμεωνίδης */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου

Σκέψεις που κόλλησαν στην κίνηση

Πρωινό στην Αθήνα, σημαίνει άγχος από την προηγούμενη μέρα, για το πόση ώρα θα είσαι στο δρόμο σταματημένος.

Ξύπνημα πάντα 2,5 ώρες πριν από το γύρισμα, γιατί δεν υπάρχει περίπτωση να κάνω λιγότερο από 1 ώρα να φτάσω στο σετ και χρειάζομαι 1,5 ώρα για να ξεκινήσω την μέρα μου .

Το παγωμένο ντουζ το πρωί είναι βασικό κομμάτι της ζωής μου πλέον και βλέπω ότι τις φορές που δεν θα το κάνω, κάτι δεν λειτουργεί καλά.

Παραδόξως, μου αρέσουν πιο πολύ τα ομαδικά γυρίσματα, παρότι κρατάνε περισσότερο,  αισθάνομαι πιο ασφαλής σε αυτά, διότι ακόμα και αν η διάθεση μου δεν είναι καλή, είτε θα φτιάξει, είτε θα μπορέσω να «κρυφτώ» ανάμεσα στους πολλούς συναδέλφους και να μην με πάρει κάποιος χαμπάρι.

Οι διαδρομές στο δρόμο έχουν γίνει τόσο μεγάλες, που αναγκαστικά έχω βρει ένα τρόπο να τις περνάω δημιουργικά .

Μέσα στο αμάξι ηχογραφώ τις σκέψεις μου, ή προσπαθώ να με εμπνεύσω με μουσική για να σκέφτομαι τι θα γράψω όταν γυρίσω σπίτι.

Η μέρα έχει πάντα γυμναστική μέσα, ξανά ξεκίνησα το πόλο, φέτος πηγαίνω δύο φορές την εβδομάδα , τις άλλες είτε γυμναστήριο (το σιχαίνομαι ), είτε τρέξιμο το οποίο -πολλές φορές- θα καταλήξει στην θάλασσα.

Ναι, κάνω χειμερινά μπάνια , σε όλους ακούγεται τρελό, αλλά νομίζω είναι μέχρι να το δοκιμάσεις .

Με ρωτάς για σειρές που βλέπω και σκέφτομαι τι να σου πρωτοπώ, αλλά για να μην κουράσω θα μιλήσω για δύο. “The Bear” και “Severance” .

Η πρώτη, νομίζω, είναι η αγαπημένη μου σειρά σε όλα τα επίπεδα .

Με συγκινεί, με προβληματίζει, με κάνει να γελάω, με εμπνέει, με κάνει να ζηλεύω τους ηθοποιούς, να τους θαυμάζω, να σκέφτομαι ότι δεν θα μπορέσω ποτέ να είμαι σε κάτι τόσο υπέροχο, τόσο αληθινό, τόσο φρέσκο, τόσο δυνατό, τόσο γρήγορο, τόσο βαθύ .

Το “Severance” με φρικάρει -έτυχε να δω την πρώτη σεζόν λίγες μέρες πριν βγει η δεύτερη και έχω γίνει die hard fan . Είναι αριστούργημα από γραφή και εκτέλεση και μου θυμίζει με ένα τρόπο τα “Black Mirror” που έχουν ιδιαίτερη θέση στην καρδούλα μου.  Το καλοκαίρι, λοιπόν, με τους φίλους μου και την κολλητή μου, την Ζωή, είχαμε βραδιές “Black Mirror” .

Με την Ζωή είμαστε «Στα Πέντε Αφηγήματα» και αυτό για εμένα ήταν ένα τεράστιο δώρο. Αποφοιτήσαμε από την σχολή το 2018 και 6 χρόνια μετά, καταφέραμε να παίξουμε μαζί, αλλά προφανώς μια φορά δεν είναι αρκετή, οπότε ευελπιστώ και εύχομαι να ξαναγίνει πολλές φορές ακόμα .

Θεσσαλονίκη; Μόλις κάποιος μου λέει Θεσσαλονίκη κατευθείαν σκέφτομαι φαΐ, που δηλαδή γενικά στην ζωή μου σκέφτομαι φαΐ, αλλά στην συμπρωτεύουσα λίγο περισσότερο .

Έχω ανέβει πολλές φορές πάνω για αγώνες , για μικρές διακοπές , για ακροάσεις του Κρατικού και τώρα ήρθε η στιγμή να ανέβω και με παράσταση . Μια παράσταση που έφτιαξε το φιλαράκι μου ο Λεωνίδας μαζί όλους μας φυσικά με πολλή αγάπη και κόπο . Όπως λέει το όνομα της παράστασης το έργο αποτελείται από 5 διαφορετικές ιστορίες μυστηρίου του Εντγκαρ Άλαν Πόε .

Μου έχεις πει για βαλίτσα από την αρχή, αλλά όπως βλέπεις, δεν λέω τίποτα γιατί με πονάει , θέλω πολύ να ταξιδέψω και δεν τα έχω καταφέρει καθόλου από τον Αύγουστο που πήγα ένα μεγάλο ταξίδι .

Είναι φόβος μου μεγάλος, ότι δεν θα προλάβω να δω πολλά μέρη αυτού του πλανήτη, γι αυτό σου λέω εδώ πέρα ότι αν ποτέ θα έκανα μια εκπομπή θα ήθελα να είναι ταξιδιωτική .

“Ναι, καλησπέρα, θα μου πεις όλοι αυτό θέλουν” , εεεε ναι τι να κάνουμε το θέλω και εγώ δικαίωμα μου είναι .

Τα βιβλία που διαβάζω είναι στο σαλόνι και στην τουαλέτα, αλλά αφού ρωτάς συγκεκριμένα στο κομοδίνο μου, εδώ και μήνες έχω αφήσει αδιάβαστο το βιβλίο «κάντε το άγχος σύμμαχο σας» το οποίο με τρομάζει .

Ανυπομονώ να ανέβω σε εσάς στη Θεσσαλονίκη και να χαλάσω την διατροφή μου, σε βαθμό που θα με αγχώσει, γιατί τέτοιος είμαι .

* Ο Νίκος Μέλλος συμμετέχει στη θεατρική παράσταση “Τα Πέντε Αφηγήματα” του Edgar Allan Poe, σε σκηνοθεσία Λεωνίδα Μικρόπουλου και παρουσιάζεται στη Θεσσαλονίκη, στο Δημοτικό Θέατρο Καλαμαριάς “Μελίνα Μερκούρη”, μετά την επιτυχία της Αθήνας. Μαζί με το Νίκο, παίζουν Νικόλας Μπράβος, Ζωή Κουσάνα, Ανδρέας Μυλόπουλος, Κατερίνα Παπαδάκη, Ίλια Παππά, Έλενα Ραουζαίου.