Η Μαρία αποκαλύπτει τρία πράγματα που βάζει στο σάκο της για να φύγει στο θέατρο, τρία τραγούδια που ακούει στο δρόμο για την παράσταση κι άλλα τρία που θέλει να κάνει αυτή την άνοιξη. Α! Και έβγαλε τρεις φωτογραφίες με ό,τι «έλαμψε» στα μάτια της, τελευταία! Three, two, one, action!
Είναι δώδεκα το μεσημέρι μόλις έχω ξυπνήσει! Σκέφτομαι ότι πάλι κοιμήθηκα μόνο τέσσερις ώρες. Πάντα οι πιο παραγωγικές μου ώρες είναι το βράδυ, από παιδί κοιμόμουν αργά. Το βράδυ πάντα έρχονται οι βαριές σκέψεις σαν βαρύ πάπλωμα, έρχεται ο θάνατος! “Όξω λέω, φύγε από δω” ! Εκεί όμως έρχονται και οι κατάλληλες σκέψεις για την πρόβα ή για οποίο κείμενο γράφω κάθε φορά! Ξέρεις τι είναι να θες να κοιμηθείς και το μυαλό να δουλεύει ασταμάτητα; Ευτυχώς η πρόβα είναι αργά! Φεύγω από το σπίτι βιαστικά, αφού ετοιμαστώ και βάλω νερό στο σκυλάκι μου. Κλείνω την πόρτα, κλειδώνω -ωχ -λέω τα έκλεισα τα μάτια της κουζίνας; Άντε πάλι μέσα. Αφού βεβαιωθώ ότι τα έκανα όλα σωστά φεύγω απ’ το σπίτι. Η τσάντα μου είναι πάντα μεγάλη και βαριά. Μοιάζω με χελώνα που κουβαλά το σπίτι της, το καβούκι της. Πέρα απ’ τα απαραίτητα όπως κινητό, κλειδιά, φρούτο και οδοντόβουρτσα, πάντα έχω μαζί μου το τετράδιο πρόβας, γιατί δεν μπορώ να κάνω τίποτα χωρίς αυτό. Είναι ο θησαυρός μου, κάθε σκέψη μου βρίσκεται εκεί. Και πού να πας χωρίς τις σκέψεις σου;
Αν τύχει και ανοίξεις την τσάντα μου θα νομίσεις ότι πουλάω τσάι. Έχω περίπου 40 φακελάκια. Με ηρεμεί, με ζεσταίνει και με συγκεντρώνει. Τέλος, θα βρεις και καμία εικοσαριά Liposan, έχω εμμονή. Στον δρόμο δεν ακούω συχνά μουσική, θέλω να συγκεντρώνομαι στη μουσική, να της δίνω χώρο. Ακούω στο μετρό που μπορώ να της αφιερωθώ περισσότερο. Εδώ και χρόνια ακούω το “New Amsterdam” του Moondog, γιατί μου θυμίζει τη ζωή μου όταν ήμουν στα τελειώματα της σχολής που έμενα για πρώτη φορά μόνη μου. Το “Cave of Brahma” των The sorcerers, γιατί μου θυμίζει κάποιες ταινίες που αγαπώ από τον Jim Jarmusch και τον Wes Anderson. Κι ένα τραγούδι που ανακάλυψα μόνη μου και συνειδητοποίησα ότι δεν το ήξερε κανένας γνωστός μου: το “Shvartze flamenvayser fayer” των Black Ox Orkestar, που απελευθερώνει όλη τη μελαγχολία μου.
Αυτή την άνοιξη αποφάσισα να προσπαθήσω να απολαμβάνω περισσότερο, να βρίσκομαι στο τώρα δηλαδή, να προσπαθώ να κοιμάμαι πιο νωρίς και να ξεκινήσω πάλι την γυμναστική που άφησα εδώ και δυόμιση μήνες.
Η Μαρία Πετεβή πρωταγωνιστεί στο Skrow theater, στο Παγκράτι, στις “Λουόμενες” της Κατερίνας Μαυρογεώργη. Έως τις 22 Μαΐου.
