κείμενο | κατερίνα συναπίδου */* φωτογραφίες | θάνος νίκας (πορτραίτο) + σάκης γιούμπασης */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου
τέσσερα τετράδια
Σημειώσεις σε διαφορετικά τετράδια. Για ένα μικρό διάστημα, λιγότερη δουλειά γραφείου. Στοίβα από βιβλία για τη διπλωματική. Ώρα για παιχνίδι.
Γυμναστική στη Synaskisi που γίνεται συνάντηση και γέλιο.
Χορός και contact στο Vis Motrix. Το σώμα έχει ανάγκη να κινηθεί. Το σώμα έχει ανάγκη από επαφή.
Τετράδιο 1:
“Η εποχή του κυνηγιού” με την ars moriendi που μετράμε δέκα χρόνια συνεργασίας.
Η Μικάλα λέει «Εγώ στο έχω κάνει. Ίσως αυτό κάνουμε όλοι μας, δείχνουμε μόνο μία εκδοχή του εαυτού μας. Ίσως είμαστε όλοι ξένοι κατά βάθος.»
Έχει πάντα ενδιαφέρον να αφήνεις για λίγο έναν ρόλο και να επανέρχεσαι σε αυτόν, είτε αυτό είναι τρεις εβδομάδες, είτε τρεις μήνες. Έχει δουλέψει μέσα σου, ερήμην σου, αφήνοντας στην άκρη την αγωνία του πώς θα τον ζωντανέψεις και δίνοντας χώρο πλέον στην καθημερινή περιέργεια, πώς θα υπάρξει σήμερα αυτός ο άνθρωπος στη σκηνή; Πώς θα συναντηθεί με τους ανθρώπους που έχουν έρθει την συγκεκριμένη μέρα και είναι δίπλα του; Τόσο κοντά; Αυτό το τόσο κοντά. Πόση αγωνία πριν το ζήσεις και πόση ευλογία όταν πραγματικά συμβαίνει, επί σκηνής. Αυτό το από κοντά, που στερηθήκαμε για τόσο καιρό, είναι μια ευκαιρία συνάντησης, συνύπαρξης.
Μιλάς, ακούς, είσαι θεατής των πραγμάτων γύρω σου, είσαι μέρος τους; Πώς επιλέγεις να σταθείς απέναντι σε αυτά που συμβαίνουν;
Related posts:
Οι ασσόδυοι έχουν τα ντόρτια τους
έχεις τρεις επιλογές
parole, parole...
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
Ο (Ω!) Αλέξανδρος
...και ποιος σου είπε ότι δεν είναι όλα θέατρο;
