rejected: Κι αν σε πετύχαινε η κολλητή σου, σήμερα, στο δρόμο, τι θα της έλεγες; 

E.Z.:Αχ! Πως είμαι αρκετά αγχωμένη για όλα όσα είναι σε αναμονή και στην περίοδο εξελικτικής και δημιουργικής φάσης για μένα. Ο καινούργιος δίσκος μου είναι έτοιμος να κυκλοφορήσει, όπως και το πρόγραμμα των συναυλιών, ενώ το δικό μου πρόγραμμα “πηγαινοέρχεται” σε ποια τραγούδια θα πω και σε ποια όχι. Κάνω πρόβες. Σε προσωπικό επειδή, δεν μπορώ να πω την φράση “είμαι μπερδεμένη” γιατί είναι λίγη γι αυτό που μου συμβαίνει…Έχω μια ανακατάταξη μέσα μου. Πάω σε κάποια να καταλήξω κάπου και σε κάποια άλλα πράγματα, ακόμα παραμένει θολό το τοπίο. Και σε έναν άνθρωπο σαν εμένα, αυτό του προκαλεί μια αναστάτωση. Βιώνω στιγμές θλίψης, αλλά και πολύ μεγάλης ευτυχίας. Είναι πολύ περίεργη αυτή η περίοδος.

rejected: Αρχές Ιούνη, βγαίνει ο νέος σου δίσκος…

E.Z.: Ο δίσκος ονομάζεται “Που με φτάσανε οι έρωτες”. Είναι πολυσυλλεκτική δουλειά με ανθρώπους που έχω συνεργαστεί και στο παρελθόν. Σταύρος Σιόλας, Sunny Μπαλτζή, Νίκος Μωραΐτης, Στέφανος Κορκολής, Γιάννης Χριστοδουλόπουλος, Μάκης Σεβίλογλου, Δημήτρης Μαραμής, Ελένη Φωτάκη είναι μερικοί από τους συντελεστές που υπογράφουν μια δισκογραφική δουλειά που ετοιμάζαμε τρία χρόνια και κυκλοφορεί τις επόμενες μέρες.

rejected: Πού σε φτάσανε οι έρωτες; 

E.Z..: Οι έρωτες με πήγανε παντού. Οι έρωτες με έκαναν να πιστέψω στον εαυτό μου. Οι έρωτες με έκαναν να μην πιστέψω στον εαυτό μου. Οι έρωτες με έκαναν να τραγουδήσω καλύτερα. Οι έρωτες με έκαναν να μην τραγουδάω καθόλου. Οι έρωτες με έκαναν να ξενυχτάω, να “ξυπνάω”. Ο έρωτας είναι σπουδαία έννοια και αίσθημα. Ο έρωτας για μένα, είναι μια ουσιαστική πηγή έμπνευσης και δημιουργίας και δεν έχει να κάνει μόνο με την στενή προσωπική σχέση του όρου. Έρωτα προσπαθώ να αισθάνομαι με τα πάντα. Με φίλους, με συνεργάτες, με οικογένεια, με το τρόπο που μαγειρεύω και το τρόπο που στρώνω το τραπέζι. Αλλιώς δεν μπορώ…Θέλω μια ερωτική έλξη με τους συνεργάτες μου, σε ότι κι αν καταπιανόμαστε. Ο έρωτας είναι το πρώτο αίσθημα που μπορεί να σε οδηγήσει στην αγάπη. Ευελπιστώντας ότι θα αγαπήσω τους συνεργάτες μου, τον εαυτό μου, το “σπίτι” μου, περνάω πάντα από την έννοια του έρωτα. Οι έρωτες σε φτάνουν στο “ταξίδι” και στην συνειδητοποίηση. Οι έρωτες με έφτασαν σε μια ουσιαστική φιλία ή και σε μια αλλαγή. Οι έρωτες με έφτασαν και σε μια κοινωνική θέση…Τα πάντα!

rejected: Ποια η διαφορά ανάμεσα στον έρωτα και την αγάπη;

E.Z.: Όταν ήμουν μικρή δεν έβρισκα διαφορές ανάμεσα στον έρωτα και την αγάπη. Τώρα πια ξέρω ότι έρωτας και αγάπη είναι συμβατές-σχεδόν-έννοιες, με άλλες ποιότητες και άλλες εντάσεις. Ο έρωτας μπορεί να οδηγηθεί σε μια πολύ μεγάλη αγάπη. Μόνο με την έννοια ότι αυτό το πράγμα αρχίζει να “ζυμώνεται”. Ερωτεύθηκα το τραγούδι και τώρα πια το αγαπώ, γιατί τώρα δεν μπορώ να ζήσω χωρίς αυτό. Μα πρώτα ένιωσα τον έρωτα, το πάθος για τραγούδι. Βγήκα πρώτη φορά στη σκηνή κι είπα “αυτό είναι η ζωή μου, αυτό θέλω να κάνω”. Με τα χρόνια, η εμπειρία μου, η συναναστροφή μου με το τραγούδι με κάνει να σου πω ότι είναι η απόλυτη ζωή μου. Το λατρεύω τόσο πολύ το τραγούδι που δεν θα ήθελα να είμαι τόσο εξαρτημένη από αυτό. Θα ήθελα να είμαι πιο χαλαρή με το τραγούδι, γιατί δεν θα είχα αυτή την τόση αγωνία. Αλλά όπως συμβαίνει με το τραγούδι, συμβαίνει και με τους μεγάλους έρωτες της ζωής μου. Σε όλα και σε όλους,  με έλκει ο έρωτας κι αυτό που με κρατάει κοντά τους είναι η αγάπη.

rejected: Η αγάπη είναι φωτιά; 

E.Z.: Αδιαμφισβήτητα. Η αγάπη είναι φωτιά και μπορεί να μετακινήσει κάποιες ιδέες που είναι χρόνια στο μυαλό μας. Η αγάπη μπορεί να τις φέρει τούμπα και να αναθεωρήσουμε τα περισσότερα πράγματα. Η αγάπη είναι φλόγα. Δυνατή.

rejected: Βασίζεσαι στους άλλους; Δίνεις τα “δεύτερα” κλειδιά από την τσάντα σου;

E.Z.: Βασίζομαι απόλυτα στους άλλους. Είμαι πολύ δεμένη με τους ανθρώπους, κι αν δεν μου φαίνεται, πληγώνομαι πολύ από τους ανθρώπους. Το “πληγώνομαι” δεν σημαίνει ότι όλοι μου συμπεριφέρονται άσχημα, αλλά όλοι θέλω να με επηρεάζουν. Δεν αφήνω σε απόσταση τους ανθρώπους και αφήνομαι στο να εισχωρήσουν στο πετσί μου. Έχω και σχέσεις εξάρτησης με ανθρώπους-που είναι κάτι ανώριμο από μέρους μου. Θα το βελτιώσω με τα χρόνια. Όλοι κλείνονται στο καβούκι τους. Θα ήθελα οι άνθρωποι να είναι άνετοι κι όχι τόσο φοβισμένοι. Έχουμε κλειστεί, έχουμε πονέσει και όλοι έχουμε τάσεις περιφρούρησης. Προσπαθώ να είμαι κοντά στο συναίσθημα μου. Κι όταν δεν είμαι, πάω μια βόλτα σε ένα πάρκο, συνειδητοποιώ ότι δεν πρέπει να “περιφρουρώ” τον εαυτό μου και ξαναβρίσκω τη δύναμη να μπω στη ζωή με μια καθαρή ματιά. Κι ας πληγωθώ ξανά… κι ας πληγώσω ασυνείδητα πάλι…κι ας χάσω και τη γη κάτω από τα πόδια μου. Είναι μια συνειδητή επιλογή μου. “Οι τοίχοι στο δικό μου “δωμάτιο” είναι λευκοί”…οφείλεις να είσαι ανοιχτός άνθρωπος και σε σοβαρή επαφή με τον εαυτό σου. Το ΄χω ανάγκη σαν άνθρωπος. Δεν μπορώ να καλώ τους ανθρώπους να συγκινηθούν μαζί μου κι εγώ να είμαι αδιάφορη απέναντί τους. Πρέπει πρώτα εγώ να είμαι μυημένη  στην επαφή μου. Πώς θα επικοινωνήσουμε; Δεν μου επιτρέπεται να είμαι “κλειστή”.

rejected: Στις φετινές “νύχτες καλοκαιριού” σε όλη την Ελλάδα, τι σβήνεις και τι γράφεις στο πρόγραμμα των τραγουδιών στις συναυλίες που θα κάνεις;

E.Z.:Πίστεψε με, δεν έχω καταλήξει ακόμα. Δεν θέλω να παρουσιάζω τα ίδια πράγματα. Θέλω να δοκιμάζομαι σε καινούργιες προκλήσεις και εμπειρίες. Υπάρχουν ένα τρισεκατομμύριο τραγούδια που θέλω να ερμηνεύσω. Έχω ένα “τσουβάλι” με αμέτρητους τίτλους τραγουδιών και το “ξανακοιτάω” και επιλέγω “αχ, αυτό φέτος θέλω να το πω από το τσουβαλάκι” μου. Θα είναι ένα πρόγραμμα με δικά μου τραγούδια, τραγούδια συναδέλφων που αγαπώ πολύ και 2-3 νέα τραγούδια του δίσκου που έρχεται. Θέλω να είναι επικοινωνιακό πρόγραμμα. Τα ανοιχτά θέατρα με οδηγούν και σε παράδοξα πράγματα. Εμένα με πιάνει και μια λαχτάρα, πέρα από τα δυναμικά και εξωστρεφή κομμάτια, να έχω κι ένα “ακουστικό” μέρος…μια στιγμή μελώματος με το κόσμο, που μέχρι στιγμής μου έχει βγει σε καλό και το επιδιώκω ολοένα και περισσότερο.

rejected: Δικές σου “νύχτες καλοκαιριού”;

E.Z.: Αγαπημένες μου νύχτες καλοκαιριού είναι ηλιοβασίλεμα στο νησί μου, στη Μύκονο. Νύχτες με το μηχανάκι με παρέα, να βολτάρεις σε όλη την Αθήνα. Ζούμε σε μια υπέροχη χώρα με εικόνες πανέμορφες…είμαστε τυχεροί που ζούμε εδώ. Νύχτες καλοκαιριού για μένα είναι τα θερινά σινεμά. Νύχτες στην παραλία με παρέα και τραγούδια. Νύχτες καλοκαιριού σημαίνουν πάρτι. Νύχτες καλοκαιριού είναι να είσαι ξάπλα στο γκαζόν και ανοίγουν τα ποτιστήρια και σου “πετάγονται” νερά από το πουθενά. Κι αν, πολύ συχνά, αυτή η “πόλη”-αυτή η χώρα μας θυμώνει, δεν παύει να έχει μια φυσική απίστευτη ομορφιά. Το τίποτα σε ένα σοκάκι στην Ελλάδα, είναι κάτι το ασύλληπτα όμορφο.

rejected: “Άλλη μια νύχτα, μη μου πεις “στα είπα””….τελικά, ο “σταλεγάκιας” είναι ότι χειρότερο μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος σε κάποιον που αγαπά; 

E.Z.: Ο “σταλεγάκιας” είναι ότι πιο γνώριμο. Δεν θα το χαρακτηρίσω ότι χειρότερο. Οι γονείς μας το ξεκίνησαν… “στα έλεγα εγώ”…μας το είπε ο φίλος μας, ο σύντροφός μας…όλοι μας το είπανε και εννοείται πως και εμείς το είπαμε. Η αγάπη και η φροντίδα μας κάνει να γινόμαστε “σταλεγάκιας”.  Θες να μην πέσει στο γκρεμό ο άλλος και θες να τον προστατεύσεις…η λαχτάρα μας φταίει για αυτό. Ο πόνος του ανθρώπου που αγαπάμε, μας κάνει υπερπροστατευτικούς. Κι έτσι θα πούμε την τόσο γνώριμη κουβέντα…”μην μου πεις, στα είπα”…

rejected: Το θέατρο, έχω την αίσθηση, πως το ΄χεις στο πίσω μέρος του μυαλού σου, και πάλι κάποια στιγμή, όσο κι αν προχωράνε οι δίσκοι και τα live. Κάνω λάθος;

E.Z.: Δεν κάνεις καθόλου λάθος. Θέλω να ξανακάνω θέατρο και το εύχομαι μέσα από τη καρδιά μου, η αίσθηση σου να μου πραγματωθεί. Μου έχει λείψει το θέατρο. Θέλω να έρθει σύντομα στη ζωή μου με κάποιο τρόπο. Δεν το επιδιώκω πρακτικά, αλλά το θέλω και είμαι ανοιχτή στο να ξαναέρθει στη ζωή μου τόσο μαγικά, όπως είχε έρθει και να με συγκλονίσει, εκ νέου. Αλλά και το τραγούδι ένα τρίλεπτο θεατρικό μονόπρακτο δεν είναι; Το τραγούδι είναι η ζωή μου όλη, αλλά το θέατρο με μύησε σε μια παιδεία άκρως διαφορετική. Να το ξέρεις…το τραγούδι το αντιμετωπίζω σαν ηθοποιός και το θέατρο σαν τραγουδίστρια. Γι αυτό και το ένα βοηθάει το άλλο και εμπλουτίζουν παράλληλα κι οι δυο μου κόσμοι.

rejected: Σε τι έγινες καλύτερη τελευταία; 

E.Z.: Έχω αλλάξει πολύ στο κομμάτι της κατανόησης. Είμαι πολύ αυθόρμητη και λειτουργώ με το συναίσθημα-δεν κρατιέμαι. Βελτιώθηκα. Δεν έγινα υπομονετική-έχω πάει πιο βαθιά. Κατανοώ τους ανθρώπους πιο εύκολα. Αυτό συμβαίνει γιατί αναγνωρίζω δικά μου πράγματα σε εκείνους και έτσι τους συγχωρώ βαθιά. Είμαι πιο ήσυχη. Δεν αμφισβητώ την αγάπη των ανθρώπων, επειδή μπορεί να μου φέρθηκαν λίγο άσχημα. Σπουδαίο ρήμα το “κατανοώ” και θέλει πολύ δουλειά. Δεν τελειώνει ποτέ η έννοια του “κατανοώ”. Μέχρι να φύγουμε από αυτή τη ζωή…

rejected: Σε ποια αυταπάτη πίστεψες;

E.Z.: Αν αισθανόμουν κάτι ως αυταπάτη, δεν θα το επέλεγα και δεν θα πληγωνόμουν κιόλας. Όταν νιώθω προδοσία είναι περίεργα….το ένιωσα πρόσφατα στην επαγγελματική μου ζωή-μα δεν έχει σημασία. Οι ανθρώπινες σχέσεις θέλουν δύο. Όταν δεν τιμάς το κόπο, το χρόνο, τη δουλειά για να στηθεί μια σχέση ανάμεσα σε δύο ανθρώπους, αυτό είναι προδοσία. Αλλά δεν είναι αυταπάτη. Γιατί το πίστεψα και δούλεψα γι αυτό. Ξέρεις…πάντα υπάρχει μια ανθρώπινη σχέση μόνο αν και οι δύο καταναλώσαμε, ξέχωρα και πολύ, χώρο και χρόνο, ο καθένας μας. Αλλιώς η επαφή είναι μια επιφανειακή συνάντηση. Σαν να μπεις στο ασανσέρ μαζί με έναν άλλον, για να πας στον ίδιο όροφο, στον ίδιο γιατρό. Σου έχει τύχει;