
κείμενο | αικατερίνη παπαγεωργίου*/* φωτογραφίες | ελίνα γιουνανλή */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου
οι νύχτες των αλλαγών...
Τα τελευταία δύο χρόνια στη ζωή μου ήρθαν τα πάνω κάτω. Τα αριστερά πήγαν δεξιά. Τα δεξιά πήγαν αριστερά ή εξαφανίστηκαν και τελείως. Γενικά, ό,τι μπορούσε να αλλάξει, άλλαξε. Βρέθηκα σε ένα κομβικό σημείο. Εγώ το έλεγα σημείο 0. Άλλοι μου το λέγανε σημείο +10. Πράγματα, που κανείς περιμένει να τα ζήσει σε βάθος μιας δεκαετίας ή/και σίγουρα σε μεγαλύτερη ηλικία από τη δικιά μου, σε εμένα προέκυψαν αστραπιαία και συσωρευτικά. Από την άλλη, ποιος ορίζει το πώς, το πότε και το κάτω από ποιες συνθήκες πρέπει να συμβαίνουν τα πράγματα; Προσωπικά, πάντως, ο μόνος τρόπος να περιγράψω αυτό που ένιωθα μέσα στον κυκεώνα αλλαγών που με είχε συνεπάρει θα ήταν με μία εικόνα από τεράστιες κοτρόνες που πέφτουν από τον ουρανό, σκάνε στη γη και προκαλούν αλλεπάλληλες και ασταμάτητες σεισμικές δονήσεις.
Related posts:
έχεις τρεις επιλογές
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
έχεις τρεις επιλογές
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
κραδασμός καλοκαιριού