
κείμενο | χρήστος κοντογεώργης */* φωτογραφίες | αναστασία γιαννάκη */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου
η εφηβεία των 30
Σιχαίνομαι τις συνεντεύξεις και τις σιχαίνομαι γιατί δεν θεωρώ, ότι έχω πολλά να πω. Τέλος πάντων, θα πάω με ελεύθερη γραφή.
Δεν μπορώ να δω την καθημερινότητα, πια. Αντιλαμβάνομαι, τα τελευταία 2 χρόνια, ως ένα ενιαίο κομμάτι χρόνου. Και καθώς, ο χρόνος είναι διάσταση, πιο πολύ τον αντιλαμβάνομαι ως διάνυσμα. Κοιτάω πίσω και λέω “τί έγινε, ρε”; Και τελικά δεν πέρασε ο χρόνος, τον περπάτησα.
Related posts:
Οι σημειώσεις της Αμαλίας Αρσένη
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
Οι σημειώσεις της Σοφίας Μπλέτσου
Το φως θέλει το σκοτάδι του
Το φως θέλει το σκοτάδι του
Usurum
ψυχ-ανάγνωση ασανσέρ
ψυχ-ανάγνωση ασανσέρ
Λόγοι Θεάτρου [18- 25 Μαΐου 2018]
...και ποιος σου είπε ότι δεν είναι όλα θέατρο;
...και ποιος σου είπε ότι δεν είναι όλα θέατρο;
Οι σημειώσεις του Γιάννη Μόχλα
σκοτώνεται ο θόρυβος;
σκοτώνεται ο θόρυβος;
O Δημήτρης Λιακόπουλος αυτοσκανάρεται
έχεις τρεις επιλογές
έχεις τρεις επιλογές