Στη Θεσσαλονίκη – που δεν ήρθα 2 και χρόνια.

Που γνώρισα έναν έρωτα.

Που είχαμε έρθει με τις «Νεφέλες» το ’19 και ακυρώθηκε η μία παράσταση λόγω βροχής.

Που έκανα ένα σεμινάριο που ευχαριστήθηκα στο θέατρο Τ .

Που θα ’ρθω απευθείας από τη Βέροια, όπου και θα είμαι για το “Σχολείο Σκηνοθεσίας” του Γιάννη Παρασκευόπουλου που πιστεύω πολύ, μαζί με πολύ αξιόλογους συναδέλφους.

Στη Θεσσαλονίκη- για 2 μέρες, με το “1821 – Η Επιθεώρηση”.

Μία παράσταση που κάναμε με το Φοίβο Δεληβοριά και αγάπησα πολύ.

Μια παράσταση που σήμανε για εμάς την έναρξη του θεάτρου, μετά το ακατανόητο και επιθετικό κλείσιμο που υποστήκαμε, ως κλάδος, για 2 χρόνια.

Μία παράσταση που με έφερε κοντά με νέους και πολύτιμους συνεργάτες, όπως και με σταθερούς και εξίσου αγαπημένους.

Μια παράσταση που κάναμε, προκειμένου να διοχετεύσουμε με χιούμορ και καυστικότητα, όλα όσα περάσαμε τα τελευταία 2 χρόνια – και άλλα πολλά που έχουμε σε αυτή τη χώρα ως συμπτώματα αλλά 200 χρόνια .

Αυτή η παράσταση με μεγάλη μας χαρά, κλείνει τον κύκλο των παραστάσεων της σε έναν τόπο γεμάτο αναμνήσεις και που αγαπώ πολύ. Στη Θεσσαλονίκη.