κείμενο | βικτώρια παπαδοπούλου- σισκοπούλου */* φωτογραφίες | γιάννης μαυρόπουλος + λευτέρης τσινάρης + μηνάς τσίτσης */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου
συνέχισε να προχωράς...
Θέατρο στη Θεσσαλονίκη. Στην πόλη που είναι ή του ύψους ή του βάθους. Διαφήμιση για το μετρό σε κάθε εκλογές, κλείσιμο των δρόμων για τα έργα του. Πεντακάθαροι δρόμοι προς τη ΔΕΘ για δέκα μέρες, σκουπίδια παντού στο Βαρδάρη. Προχώ καφέ και φεστιβάλ στο κέντρο, παρακμή 500 μέτρα παραπέρα. Επιλεκτική πρωτοπορία. Και τρέξιμο. Τρέξιμο για να φτάσουμε το Άμστερνταμ, τη Βαρκελώνη, το Βερολίνο. Καλό το τρέξιμο, αλλά γίνεται χωρίς το απαραίτητο σταμάτημα για ανάσα, για μια αυτοκριτική, για ανατροφοδότηση. Γιατί; Μαραθώνιο τρέχεις, υπάρχουν στάσεις για νερό, ανασαίνεις, συνεχίζεις.
Related posts:
Χρίστος Στυλιανού
we are all made of stars
we are all made of stars
Οι σημειώσεις του Πάνου Παπαδόπουλου
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
Λόγοι Θεάτρου [8-14 Μαρτίου 2018]
...και ποιος σου είπε ότι δεν είναι όλα θέατρο;
...και ποιος σου είπε ότι δεν είναι όλα θέατρο;
Μυρτώ Αλικάκη
...τελικά η ζωή τρία γράμματα
...τελικά η ζωή τρία γράμματα
Κωνσταντίνος Τζούμας
εκείνος που δεν ονειρεύεται
εκείνος που δεν ονειρεύεται
Ορφέας Αυγουστίδης
Κίμωλος παντού
Κίμωλος παντού
