
κείμενο | γιώργος παπαγεωργίου */* φωτογραφίες | κάρολος καρύδης */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου + τάσος θώμογλου
μια λάμπα θυέλλης στο σκοτάδι...
Κάνω θέατρο για να επιστρέψω κάπου. Ας ονομάσουμε αυτό το κάπου σήμερα πυρήνα/ στόχο/ αφετηρία/ ρίζα. Είναι μια απόφαση σχεδόν συνειδητή, η επιστροφή αυτή. Είναι σαν να μην σου κάνει το γύρω- γύρω σου, σαν να ζητάς μια πιο έντιμη ανάλυση των σκέψεων σου σε σχέση με την εποχή σου, την εποχή που βρίσκει εσένα μέσα της και τον τρόπο που μεγαλώνεις μέσα σε αυτή.
Related posts:
Ο Αλέξανδρος Δαβιλάς αυτοσκανάρεται
έχεις τρεις επιλογές
έχεις τρεις επιλογές
Χρίστος Στυλιανού
...κι εσύ που μου μιλάς αληθινά
...κι εσύ που μου μιλάς αληθινά
Δημήτρης Τάρλοου
εκείνος που δεν ονειρεύεται
εκείνος που δεν ονειρεύεται
Νικόλας Μαραγκόπουλος
and this old world is a new world
and this old world is a new world
Οι σημειώσεις του Δημήτρη Μυτιληναίου
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
Στην παράσταση «Έντα Γκάμπλερ»
Είναι και κάποιες που δεν άντεξαν.
Είναι και κάποιες που δεν άντεξαν.