at a glance
Top

Οι σημειώσεις του Γιώργου Σαββίδη

κείμενο | γιώργος σαββίδης */* φωτογραφίες | μαρία τούλτσα + χρήστος συμεωνίδης + νέκτη αραμπατζή */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου + τάσος θώμογλου

got me affected, spun me 180 degrees

Γεια χαρά σε όλους. Δεν το’χω καθόλου στο να γράφω και ειλικρινά πιστεύω πως αν δεν ψήνεστε να διαβάσετε τα παρακάτω πολύ καλά θα κάνετε να μην μπείτε στον κόπο. Δεν το λέω με υπεροπτικό ύφος, αλλά με μια πλήρη ενσυναίσθηση του «ωχ, δε μας παρατάς ρε φίλε», «άλλη δουλειά δεν είχαμε», «ποιός νοιάζεται για το κειμενάκι σου;;;!!!» κ.τ.λ.. Οπότε, guys, επισκεφθείτε κάποιο άλλο site. Εγώ, ας πούμε, το τελευταίο διάστημα περνάω τις ώρες μου στο YouTube παρακολουθώντας videos για το «Tekken 7» και για το πότε θα βγει το «Season 5» ή ακόμη καλύτερα το καινούργιο «Tekken 8». Και δεν έχω καν PS4 ή PS5…

Αυτή τη στιγμή που γράφω, παίζει στο YouTube το «Yoake no scat» των Pink Martini με την Saori Yuki. Είναι κομματάρα. Το άκουσα τυχαία προχθές που ήμουν για ποτό. Πόσο τέλειο που πάντα υπάρχει ένα καινούργιο τραγούδι να ανακαλύψεις σε ένα ποτό. Να’ναι καλά το Shazam!

Έχει αρχίσει να κρυώνει ο καιρός κι αυτό μου φτιάχνει τη διάθεση. Μου αρέσει γενκά πολύ το φθινόπωρο, αυτό το μεταβατικό στάδιο του καιρού. Έχει μια φρεσκάδα. Είναι η αρχή της νέας σεζόν. Μπορείς να κάνεις τα πάντα από την αρχή. Υπάρχει ένας αέρας αισιοδοξίας. Τι δε σου άρεσε πέρυσι; Φέτος θα το κάνεις διαφορετικά!

Είναι και οι νύχτες πρεμιέρας κι όλες αυτές οι καινούργιες ταινίες που θα βγουν και θα φάμε ώρες κι ώρες σε συζητήσεις για το ποιες θα σαρώσουν στα βραβεία. Άλλες φορές θα βλέπουμε κάποιες ερμηνείες και θα λέμε ή μάλλον εγώ θα λέω: «πφφφφφφ πότε θα παίζω κι εγώ έτσι ρε γ@@@ το;» ή «τώρα αυτή πως κλαίει on cue;;;!!!» ή «τελικά, η Anya Taylor-Joy έχει κάτι από παλιό Hollywood»…

Ανοίγουν πάλι τα χειμερινά θέατρα. Hell yeah! Ελπίζω να καταφέρω να δω τις δουλειές διάφορων φίλων και συναδέλφων. Μου αρέσει πολύ να πηγαίνω και να βλέπω τις παραστάσεις τους. Και φέτος θα βγουν ένα σωρό πράγματα που θέλω να δω.

Η αλήθεια είναι πως μου’χε λείψει πολύ η φάση του χειμερινού θεάτρου. Τις προάλλες, είχα περάσει από το θέατρο 104 να πάρω κάτι πράγματα και η ατμόσφαιρα μέσα στο χώρο ήταν πολύ ωραία. Εκεί κατάλαβα το πόσο τελικά μου είχε λείψει αυτό. Και σε συνδυασμό με τον αέρα του φθινοπώρου που ανέφερα παραπάνω αυτή η αίσθηση έγινε ακόμη πιο έντονη.

Τελικά, κατέληξα να μιλάω για το φθινόπωρο και όλα τα καινούργια πράγματα που φέρνει. Θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί (εγώ δηλαδή) πως το φθινόπωρο και κατ’επέκταση η χρονιά που έρχεται είναι όπως μια τηλεοπτική σειρά. Θα έχει καινούργιες ιστορίες η φετινή σεζόν; Θα είναι ενδιαφέρουσες ή θα είναι μια φτηνή επανάληψη των περσινών; Οι νέοι χαρακτήρες που θα εισαχθούν θα αντέξουν μέχρι το τέλος ή θα τους σουτάρουν στα μισά; Οι ανατροπές θα αποτελέσουν για άλλη μια φορά το «νέο cliché»; Η σειρά φέτος θα εστιάσει περισσότερο στους χαρακτήρες ή στην πλοκή; Θα έχει περισσότερο γυμνό από πέρυσι ή λιγότερο;

Πολλά τα ερωτήματα και το hype έχει φτάσει πολύ ψηλά.

Αυτή τη στιγμή παίζει το «Slow» Infinite Disco remix της Kylie Minogue! Αριστούργημα!

Οπότε «skip a beat and move with the body, yeah…slow»…

  • Ο Γιώργος Σαββίδης πρωταγωνιστεί στη θεατρική παράσταση “Οι δολοφόνοι” του Ernest Hemingway, σε σκηνοθεσία Γιώργου Σιμώνα, στο θέατρο Rabbithole, κάθε Δευτέρα και Τρίτη. 
    Τις υπόλοιπες μέρες συμμετέχει στο “Όποιος χωρίζει, να σηκώσει το χέρι του” του Γιώργου Καπουτζίδη στο θέατρο ΉΒΗ, ενώ στη τηλεόραση πρωταγωνιστεί στη μίνι σειρά που είναι μεταφορά του διηγήματος  “Βαρδιάνος στα σπόρκα” του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, σε σκηνοθεσία Μανούσου Μανουσάκη, στην ΕΡΤ.