at a glance
Top

Οι σημειώσεις του Δημήτρη Αγαρτζίδη

κείμενο | δημήτρης αγαρτζίδης */* φωτογραφίες | δομνίκη μητροπούλου + karol jarek + πάτροκλος σκαφιδας  */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου

θέατρο σαν ζωή

Μια παράσταση για τη ζωή φτιάχνουμε και μια παράσταση για το θέατρο, την ζωή μέσα στο θέατρο. Την πρόβα, την προετοιμασία, την παράσταση, το κοινό, την κριτική. Εδώ λοιπόν είναι κάποιες σημειώσεις για την κριτική που έλαβε η παράσταση των ηρώων μας. Από αυτά, κάποια θα ακούσετε. Κάποια δεν θα τα ακούσετε ποτέ, κάποια μπορεί και να τα υποψιαστείτε, κάποια θα είναι πάντα εκεί στην παράσταση, ακόμα κι αν λείπουν, το βράδυ που θα έρθετε.

« Να ειπωθεί “Η Κριτική”:

“Τι αποτυχία και αυτή! (Ξεκινάει δυσοίωνα, αλλά μπορεί να εξελιχθεί καλά, να υπάρχει φως στο τέλος του ορίζοντα) Εκεί που οι άλλοι πέτυχαν, ο Μεσί καταποντίστηκε. (Μιλάμε για βιβλική καταστροφή. Νώε, κιβωτός, ανοίγουν οι ουρανοί, καταποντισμός). Η σκηνοθεσία του είναι παρατραβηγμένη και αυτάρεσκη (κοιτάζομαι όλη μέρα στον καθρέφτη και σκηνοθετώ), εξπρεσιονιστική και άλογη. Ένα συνοθύλευμα (3η δέσμη, έκθεση γ’ λυκείου, αυθαιρεσία, αποξένωση, αρωγή και αλλοτρίωση) από τυχάρπαστες ιδέες. Έχει τη συνάφεια του χάους. (Φτάσαμε και στην ανώτερη Φυσική). Δεν αναφέρομαι καθόλου στη Ναντίν Σεβαλιέ (δύσκολο πράγμα να αποτυπωθεί η σιωπή, το δυσκολότερο πράγμα στην τέχνη), προϊόν ενός σινεμά για το οποίο απαξιώ να μιλήσω. (Είναι ξινούλης, είναι σνομπ, απαξιά). Ο Καρλ Ζίμερ, αυτός ο γελοίος και χυδαίος ηθοποιός,(Είσαι χυδαίος και γελοίος, γι’ αυτό μ’ αρέσεις, θέλει -ή μάλλον δε θέλει- πολύ θάρρος στις μέρες μας να είσαι χυδαίος και γελοίος) έδωσε την πιο αξιοθρήνητη (Κλαίγανε από τη χυδαιότητά σου, κλαίγανε από τη γελοιότητά σου) ερμηνεία του Ριχάρδου που έχω δει ως τώρα. (Πώς τα κατάφερες, αγάπη μου, να γελοιοποιήσεις έναν τόσο σοβαρό ρόλο;) Αφήστε, κύριε, αυτό το επάγγελμα που δε σας αγαπά. (Το 75% των κριτικών αλλάζουν δουλειά…) Κάνατε μια τρύπα στο νερό. (Αγάπη μου, είσαι υπέροχος, έκανες αυτό που δεν μπορεί κανένας, μια τρύπα στο νερό) Ο κύβος ερρίφθη (Alea jacta est, το έλεγε ο Καίσαρας στον Αστερίξ).” Πάρε τώρα αυτό το σκουπίδι. Ο τύπος … την ώρα που το έγραφε.»

Ο Μέσι επίσης ξεστόμισε:

-Οι περισσότεροι κριτικοί δεν δουλεύουν πολύ καιρό. Άλλοι δεν αντέχουν, άλλοι ήθελαν να είναι καλλιτέχνες και δεν μπορούσαν. Όλο πίκρα και στεναχώρια είναι οι κριτικές τους, οι καλές και οι κακές. -…, ενώ ο εργάτης της Τέχνης κάθεται στο κρύο και διαβάζει Ντοστογιέφσκι όλη μέρα.

-Θα κάνει και προσωπική επίθεση, γιατί αν δεν σε κάνει να θες να πεθάνεις, τι νόημα έχει; Αλλά όχι, Ναντίν, είσαι άτυχη απόψε, δεν θα μιλήσει για σένα.

-Ενός σινεμά για το οποίο απαξιώ να μιλήσω, πού σε ξετρύπωσε;; Είδες; Αυτός όλα τα βλέπει. Δεν του ξεφεύγει καμιά τσόντα.

-Ο Καρλ Ζίμερ, άλλος που πρέπει να πεθάνει από την πένα του. -Αφήστε κύριε αυτό το επάγγελμα που δεν σας αγαπά. Αυτός, βλέπεις, μιλάει από μια περιοχή αγάπης.

-Τι ωραία όταν αγαπημένοι μου άνθρωποι καταποντίζονται, ειδικά από ανθρώπους σαν αυτόν.

-Δεν είναι φοβερό όταν περιμένεις να ακούσεις κάτι, ξέρεις ότι θα είναι χάλια, αλλά βαθιά μέσα σου ελπίζεις ότι κάνεις λάθος και θα είναι κάτι καλό;

-Αυτός που γράφει είναι ο κλασικός τύπος που πάει, τα βλέπει όλα και μετά έχει αποψάρα

-στον Καρλ: Δεν είναι πολύ ωραίο να θες κάτι πολύ και να έρχεται ο κόσμος και να το γαμάει; Και να το ποδοπατάει; Αλλά αυτός, βλέπεις, είναι ανώτερος από μας.

Μετά ο Καρλ θα έλεγε:

“Δεν είναι σκουπίδι, είναι αριστούργημα….” Είναι μια σπουδαία ταινία του σπουδαίου Αντρέι Ζουλάφσκι, με τον σπουδαίο Κλάους Κίνσκι κ.τ.λ.

* Ο Δημήτρης Αγαρτζίδης σκηνοθετεί  και πρωταγωνιστεί στο ΑΓΑΠΗΣΕ ΜΕ της ομάδας Elephas Tiliensis, που παρατείνεται στο BIOS (Main) έως τις 8 Μαρτίου.