at a glance
Top

Σε ξεγέλασα

κείμενο | δώρα βέτσου */* φωτογραφίες | δώρα βέτσου */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου + τάσος θώμογλου

μυστήρια πλάσματα

Σήμερα. Μια μέρα σαν όλες τις άλλες. Και φυσικά ούτε και σήμερα σε σκέφτηκα όταν ξύπνησα. Ούτε καν στο δρόμο για τη δουλειά, όταν άκουσα το αγαπημένο μου τραγούδι. Ναι, αυτό που με κορόιδευες όταν το τραγουδούσα δυνατά, γιατί πάντα άλλαζα τα λόγια. Ούτε γύρισα να κοιτάξω μέσα στο μικρό καφέ. Ναι, αυτό που παίρναμε πακέτο, πριν τις βόλτες μας. Ούτε καν.

Και μη σκεφτείς ποτέ ότι γυρίζοντας σπίτι  μου λείπεις. Ίσα ίσα. Τρώω μόνη και το απολαμβάνω. Άσε που δεν μου κλέβεις τις μπουκιές μου. Ειδικά εκείνη την τελευταία, που με εκνευρίζει! Ησύχασα!

Άσε και το άλλο! Απλώνομαι στο κρεβάτι τις νύχτες και το χαίρομαι! Τέρμα το στριμωξίδι σου, οι άβολες αγκαλιές σου, το μόνιμα μουδιασμένο χέρι, το πάπλωμα στα δύο. Τέρμα και η ζέστη το καλοκαίρι που γινόταν ανυπόφορη, και η μουσική που αναγκαζόμουν να ακούω μέχρι να κοιμηθείς, επιτέλους, τέρμα και τα παγωμένα σου πόδια!

Και μήτε να σου περάσει από το μυαλό ότι τα βράδια σε θέλω. Ούτε ότι τις μέρες σε ψάχνω. Ούτε τις νύχτες, αργά , όταν χτυπάει το κινητό εύχομαι να είσαι εσύ. Όχι πια.

Σε έχω ξεπεράσει. Καιρό τώρα. Όχι βέβαια πως ήταν δύσκολο. Εδώ που τα λέμε, σιγά τον έρωτα. Δεν ήσουν δα κι ο μεγαλύτερος! Έχω βρει τις ισορροπίες μου, τον παλιό μου εαυτό, περνάω πολύ καλύτερα τώρα -αφού αυτό άλλωστε αλληλοευχηθήκαμε- απολαμβάνω ελευθερία, ανεξαρτησία…Καλά που έφυγες τελικά! Με έπνιγες!

Και μη νομίζεις ότι εξαιτίας σου είμαι ακόμα μόνη! Από επιλογή είμαι! Σίγουρα σε λίγο καιρό θα προχωρήσω τη ζωή μου! Βέβαια! Χίλιες επιλογές έχω! Εγώ δεν θέλω ακόμα… Λίγο η δουλειά, το τρέξιμο, λίγο η γαμάτη (και γεμάτη) ζωή που κάνω, το αμέλησα… Μόλις εγώ θελήσω, αμέσως…την άλλη μέρα κιόλας! Σιγά μην περιμένω να γυρίσεις! Ας γελάσω…

Και που σου μιλάω τώρα, πολύ είναι. Αλήθεια, πώς μου ήρθε; Κοίτα κάτι περίεργα πράγματα! Πρώτη φορά σε σκέφτηκα. Και θέλω να το πιστέψεις! Κι εσύ, φαντάζομαι, δε με σκέφτεσαι συχνά. Όχι ότι με νοιάζει βέβαια. Κουβέντα να γίνεται. Μιας όμως και το έφερε η κουβέντα, με σκέφτεσαι καθόλου;

Τι χαζή! Τι ρωτάω; Φυσικά και όχι! Αφού είμαστε καλύτερα έτσι. Εύχομαι να είσαι κι εσύ, όσο καλά είμαι κι εγώ χωρίς εσένα.

Α! Και ψέμματα είναι όλα!