κείμενο | γιώργος νανούρης */* φωτογραφίες | κώστας σοχορίτης */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου
άκρως εμπιστευτικά
Είναι πολλά τα χρόνια πια και πολλές οι παραστάσεις.
Αισθάνομαι ότι η Θεσσαλονίκη πια με ξέρει, και όχι μόνο με ξέρει, αλλά αισθάνομαι πως με έναν τρόπο μ’ αγαπάει.
Και μ’ έχει κάνει να την αγαπήσω κι εγώ.
Κάθε χρόνο είναι όλοι εκεί, σε όλες τις παραστάσεις, σε όποιο θέατρο κι αν είναι αυτές. Χειμώνα και καλοκαίρι. Την έχω συνδέσει μέσα μου μόνο με ευχάριστες στιγμές, με γέλια, με πολύ πρόβα και ωραία εστιατόρια.
Mε τη Ρίτα μας, φύλακα/άγγελο, με βόλτες στην παραλία, ξενοδοχεία.
Related posts:
Οι σημειώσεις του Μιχάλη Δαρνάκη
έναν ελληνικό με φουσκάλες και αναμνήσεις
έναν ελληνικό με φουσκάλες και αναμνήσεις
Μυρτώ Αλικάκη
...τελικά η ζωή τρία γράμματα
...τελικά η ζωή τρία γράμματα
Λόγοι Θεάτρου [26 Noεμβρίου-2 Δεκεμβρίου 2018]
...και ποιος σου είπε ότι δεν είναι όλα θέατρο;
...και ποιος σου είπε ότι δεν είναι όλα θέατρο;
Οι σημειώσεις του Νίκου Μπόβολου
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
Οι σημειώσεις του Χάρη Πεχλιβανίδη
ο χρόνος
ο χρόνος
Οι σημειώσεις του Αλέξανδρου Σωτηρίου
πήρα κόκκινα γυαλιά κι όλα γύρω...
πήρα κόκκινα γυαλιά κι όλα γύρω...