“Η Θεσσαλονίκη έχει ένα αντιφατικό στοιχείο, σε ότι με αφορά. Πολλές φορές, έχω έρθει με πολύ καλή διάθεση κι έχω απογοητευθεί. Πολλές φορές, ήρθα προκατειλημμένη ότι “χμ, πάλι το ίδιο θα μου συμβεί” και φεύγω με τη πεποίθηση ότι “πρέπει να επιστρέψω και να μετακομίσω για μόνιμη διαμονή στη Θεσσαλονίκη”. Είναι έντονη πόλη, με αντιφατικά στοιχεία, με πολιτισμό, κι από την άλλη έχει πλάκα, έχει χαλαρότητα. Είναι μια πόλη που έχει και σοβαρούς ανθρώπους και χαβαλέδες. Όπως και κάθε κοινωνία, απλά στη Θεσσαλονίκη αυτά τα στοιχεία θεωρώ ότι είναι πιο έντονα, σε σχέση με άλλες πόλεις της Ελλάδας. Και επειδή η Θεσσαλονίκη είναι μικρογραφία της Αθήνας, φαίνεται πιο πολύ. Εννοείται ότι περνάω πάρα πολύ καλά, όταν ανεβαίνω, αλλά και κάποιες φορές με πιάνει μια μοναξιά. Κι αυτό; Επειδή, επαναλαμβάνω είναι μια πολύ έντονη πόλη. Κι όσοι την κατοικούν, έντονοι. Αλλά και την ιστορία πίσω, αν κοιτάξεις…ξέρεις, κάνουμε το σφάλμα να νομίζουμε ότι μια πόλη ξεκινά από όταν γεννηθήκαμε. Όχι, προϋπήρχε, αγαπητέ. Και αν μελετήσεις την ιστορία της Θεσσαλονίκης, όπως έχω κάνει, θα αντιληφθείς ότι είναι ένα τεράστιο χωνευτήρι λαών, πολιτισμών, πολέμου, πόνου με δάκρυ”…η Θεσσαλονίκη είναι οι άνθρωποι της που μαρτύρησαν, που έφτιαξαν, δημιούργησαν, χάλασαν, πολέμησαν. Μια πόλη που το παρελθόν, το παρόν και σίγουρα το μέλλον της, θα είναι θριαμβευτικό. Με τα πάνω και τα κάτω”.