at a glance
Top

Οι σημειώσεις του Μίμη Νικολόπουλου

κείμενο | μίμης νικολόπουλος */* φωτογραφίες | ηλίας λιάκος  l*/* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου

προσδοκίες κι αγωνίες

Νέα δισκογραφική δουλειά. Αυτή τη φορά μια σύμπραξη και όχι μια προσωπική διαδικασία. Αυτή τη φορά τραγούδι και όχι ορχηστρικά. Σκέψεις, αναλύσεις, αμφιβολίες, πολλή υπομονή και φτάσαμε εδώ. Μαζί με τον Παρασκευά Καρασούλο, την Φωτεινή Λαμπρίδη και τον Δημήτρη Βουτσά χτίσαμε από την αρχή, τοποθετώντας από μια κολώνα-θεμέλιο της καλλιτεχνικής του ταυτότητας ο καθένας, αυτό το νέο οικοδόμημα.

“Βλέμμα στο βυθό”. Το Σάββατο 13 Νοεμβρίου γίνεται η πρώτη παρουσίαση του δίσκου στο θέατρο Αυλαία. Όλοι μας εκεί για να σηκώσουμε μαζί τα πανιά. Εγώ και ο Δημήτρης στη σκηνή. Η Φωτεινή και ο Παρασκευάς σε όλα τα υπόλοιπα. Πολλές οι πρόβες στο παρασκήνιο, πολλά και τα χιλιόμετρα.

Η μεγάλη υπομονή που κάναμε έναν χρόνο για να καταφέρουμε να παρουσιάσουμε τον δίσκο ζωντανά μπροστά στο κοινό, νιώθω πως ήταν τελικά η σωστή επιλογή. Όλα τώρα μοιάζουν φρέσκα και καινούργια. Νέα πρόσωπα, νέες προσδοκίες, νέες αγωνίες. Ας είναι καλοτάξιδο.

 

Μετά η αυτοκριτική. Η σωστή αυτοκριτική σε οδηγεί σε περισσότερη δουλειά. Μετά νέα ρίσκα. Ασχέτως με την επιτυχία ή την αποτυχία κάθε προηγούμενης απόπειρας, αξίζει ένας νέος πειραματισμός αν θέλεις να νιώθεις ζωντανός.

Πίστη στο ένστικτο και όχι στην αυθεντία. Πίστη στη συλλογική δουλειά. Πίστη στην ομάδα. Αφοσίωση. Επιμονή στο πλάνο. Για όλα τα παραπάνω, είμαι περήφανος που συμμετείχα -υπογράφοντας τη μουσική- στην μικρού μήκους ταινία ΤΟΝΙ. Χωρίς πολλά εργαλεία, με έδρα την ελληνική επαρχία, φτιάξαμε ένα σημαντικό έργο που διαπρέπει στα διεθνή φεστιβάλ.

 

Εύχομαι να καταφέρω να στηρίζω κάθε τι όμορφο που μου αρέσει. Δεν θέλω να ξεχάσω ποτέ όσους με στήριξαν.