κείμενο | μάνος βαβαδάκης */* φωτογραφίες | χρήστος συμεωνίδης + κατερίνα παπανδρέου */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου
Η στιγμή, η φυγή κι η λήθη...
Αγαπώ να κρατάω σημειώσεις. Εκείνες τις φευγαλέες σκέψεις, τις στιγμές αναλαμπής ή τις μικρούτσικες πληροφορίες, που τις γράφεις για να ξεγελάσεις τη μνήμη σου. Από τα χρόνια του πανεπιστημίου, παίζω ένα ιδιόρρυθμο παιχνίδι με τον εαυτό μου, πως θα σημειώσω περισσότερα με λιγότερες λέξεις, ένα είδος προσωπικής στενογραφίας. Σημειώνω τα πάντα, τηλέφωνα, σκέψεις, ονόματα, βιβλία, άρθρα για να διαβάσω. Έτσι οργανώνω το χάος στο κεφάλι μου. Κι όταν θέλω να χαλαρώσω, να νιώσω ασφαλής, τις ταξινομώ. Σε τετράδια, φακέλους. Ξεσκαρτάρω, αντιγράφω εκείνες τις σκέψεις που ξανακοιτώντας τις, αναγνωρίζω την ίδια σπίθα, την ώρα της πρώτης τους φοράς.