Ο Αλκιβιάδης αποκαλύπτει τρία πράγματα που βάζει στο σάκο του για να πάει στο θέατρο, τρία τραγούδια που θα ακούσει στο δρόμο για την παράσταση κι άλλα τρία πράγματα που θέλει να κάνει αυτό το χειμώνα. Α! Και έβγαλε τρεις φωτογραφίες με ό,τι «έλαμψε» στα μάτια του, τελευταία! Three, two, one, action!

Είμαι ο Αλκιβιάδης Μαγγόνας. Για τους φίλους Άλκης.  Είμαι από την Φλώρινα, σπούδασα στην Δραματική σχολή του Εθνικού θεάτρου όπου και αποφοίτησα το 2016. Συνεπώς, απαντώ και ‘γώ στην ερώτηση «τι δουλειά κάνεις;» , είμαι ηθοποιός.

Ασχολούμαι από μικρή ηλικία με την μουσική, παίζω αρκετά μουσικά όργανα και τραγουδάω. Τελευταία παλιά λαικά . Από Παπάζογλου και Μητροπάνο, μέχρι Πάριο και Τερζή. Μην με παρεξηγείς . Για να φτάσω εδώ ξεκίνησα από punk rock σε καταλήψεις στο σχολείο και έπειτα από 12 χρόνια κατέληξα στα λαικά.

Αυτή την περίοδο, είμαι ιδιάιτερα συγκινημένος, γιατί προσπαθώ κάθε βράδυ να έρθω αντιμέτωπος με τον 16χρονο εαυτό μου στην παράσταση «Ο Εχθρός της τάξης» του Νάιτζελ Ουίλιαμς , σε σκηνοθεσία Γεωργίας Μαυραγάνη στο Εθνικό Θέατρο. Ευλογία η συνάντηση με την Γεωργία και με όλους αυτούς τους ανθρώπους που μοιραζόμαστε κάθε βράδυ κάτι βαθιά προσωπικό . Θα παίζουμε μέχρι τις 30 του Γενάρη στην σκηνή «Κατίνα Παξινού» στο REX.

Πάμε στα δικά μας τώρα. Ξυπνάω κάθε μέρα αρκετά νωρίς το πρωί, τρώω πρωινό και κατηφορίζω με τα πόδια από την Κυψέλη που μένω μέχρι το REX στην Πανεπιστημίου.

Η τσάντα μου έχει μέσα τις εξής τρεις επιλογές:

3 μπλουζάκια για αλλαγή στην πρόβα . Η φανέλα είναι βαριά μετά τις πρόβες.

Αποσμητικό, γιατί η φανέλα εκτός από βαριά είναι και βρώμικη.

Αλοιφές για τυχόν τραυματισμό κατά την διάρκεια της πρόβας.

Μουσική.

Τώρα πιάνεις φλέβα τεράστια.

Μου αρέσει να παίζω παραδοσιακά με τα όργανα.

Μου αρέσει να τραγουδάω λαικά.

Και καταλήγοντας η μουσική που θα ακούσω στον δρόμο:

Ξύλινα Σπαθιά – Ότι θες εσύ. Γενικά, τα “Ξύλινα σπαθιά” μου υπενθυμίζουν συνεχώς την δουλειά που έχω επιλέξει να κάνω.  Ότι όλα συμβαίνουν εδώ και τώρα και μπορεί κάθε φορά να είναι η τελευταία . Άκουσα τις προάλλες ένα φοβερό πράγμα. Ότι κάποτε ως παιδιά μαζευτήκαμε στην πλατεία να παίξουμε και δεν ξέραμε ότι αυτή ήταν η τελευταία μας φορά.

Τρύπες – Όλο τον δίσκο με τα πληρωμένα τραγούδια. Η μπάντα που όλοι συμφωνούμε ότι αν ήταν Βρετανοί θα έκαναν παγκόσμια καριέρα

Panx Romana- Διακοπές στο χακί . Μου θυμίζει πάντα αυτή την αθωότητα των σχολικών χρόνων, όταν πρωτοέπαιξα κιθάρα σε μια κατάληψη στο Λύκειο στην Φλώρινα με τους παιδικούς μου φίλους .

ο τόπος που μεγάλωσα, η Φλώρινα.

Προσωπικά για τον χειμώνα :

Επιλογές πολλές δεν έχω καθώς,  χώρια από τις παραστάσεις που ήδη παίζονται, βρίσκομαι ήδη σε πρόβες για επόμενη παράσταση στο Εθνικό Θέατρο. «Ο Μπίντερμαν και οι εμπρηστές» του Μάξ Φρις σε σκηνοθεσία της Σοφίας Βγενοπούλου στην σκηνή «Κατίνα Παξινού» στο REX . Από αρχές Φλεβάρη αυτό.

Θέλω, επίσης, να εξασφαλίσω μια δουλειά για το καλοκαίρι. Να γνωρίζω συνεχώς καινούριους ανθρώπους, καινούριους τρόπους έκφρασης και να εξελίσσομαι όσο το δυνατό περισσότερο, γιατί έτσι και αλλιώς η δουλειά μας δεν έχει ταβάνι και αυτό είναι και το γοητευτικό της υπόθεσης .

Θέλω να συνεχίσω να διατηρώ το χιούμορ μου και την βλακεία που με δέρνει . Να συγκινούμαι με ότι καινούριο είναι να έρθει στο διάβα μου και αν μπορέσω να πάω και λίγο στον τόπο μου να δω τα ανήψια μου, τους γονείς μου και τα αδέρφια μου.

ένα κολάζ που έφτιαξα με φωτογραφίες από μουσικούς από όλη την Ελλάδα.

• Ο Αλκιβιάδης Μαγγόνας λαμβάνει μέρος στον “Εχθρό της τάξης” σε σκηνοθεσία Γεωργίας Μαυραγάνη, στο Εθνικό Θέατρο. Κάθε Δευτέρα, στις 20.00, στη “Μαρκίζα” στο Χαλάνδρι, τραγουδά και παίζει μαζί με τον Αλέξανδρο Δάικο και τον Βασίλη Ντίνο. Από το Φεβρουάριο, θα συμμετέχει στη καινούργια παράσταση της Σοφίας Βγενοπούλου, επίσης στο Εθνικό.