κείμενο | άννα -μαρία χατζή */* φωτογραφίες | άννα -μαρία χατζή */* επιμέλεια Ι γιώργος παπανικολάου
κείμενο | άννα -μαρία χατζή */* φωτογραφίες | άννα -μαρία χατζή */* επιμέλεια Ι γιώργος παπανικολάου
Αγαπημένε μου αναγνωστεφίλε, κάτσε, βάλε καφέ, γιατί θέλω την προσοχή σου. Έχω τη χαρά και ένα «επιτέλους» ενθουσιασμό να σου συστήσω ένα νέο ζωγράφο της πόλης, τον Άκη Γκιούσμη (akis_giousmis, ανοίγεις κινητό, μπαίνεις, βλέπεις και επιστρέφεις εδώ). Ο Άκης σε ηλικία 27 ετών, αποφάσισε να μπει στη Σχολή Καλών Τεχνών της Θεσσαλονίκης και να κάνει αυτό που γουστάρει ΣΟΒΑΡΑ.
Σήμερα, στα 35 του, έχοντας τελειώσει τη Σχολή, έχει μπει ενεργά στον κόσμο της ζωγραφικής με αφοσίωση, αγάπη και φοβερούς συνδυασμούς χρωμάτων! Θα τον δεις σε διάφορους χώρους, να εκθέτει τα έργα του και να κινείται καλλιτεχνικά. Έχει μια ονειρεμένη αισθητική και ένα πολύ δικό του στυλ που πρέπει να το δεις από κοντά και να το γνωρίσεις!
Ο Άκης έχει αυτές τις μέρες έκθεση στο χώρο του «Ύψιλον» με τίτλο «Lucid dreams» και θα είναι εκεί μέχρι αυτή τη Κυριακή, στις 15 Μαΐου από τη 13:00 μέχρι τις 20:00 (μην το σκέφτεσαι δεν έχεις τίποτα καλύτερο να κάνεις σήμερα κι αύριο, στο λέω εγώ). Αν θέλεις επίσης, να τον γνωρίσεις (που θα θέλεις, αφού διαβάσεις αυτά που έχω να σου πω) θα τον βρεις εκεί από τις 16:00 και μετά χαμογελαστό και ανοιχτό για κουβέντα.
Ο Άκης λοιπόν, είναι από αυτούς τους ανθρώπους που έχουν αυτήν την απίστευτη ικανότητα να σε κάνουν να νιώθεις οικεία σαν να γνωρίζεστε χρόνια και έχει πολύ ωραία πράγματα να σου πει και να σου δείξει μέσα από τους πίνακές του.
Στην Έκθεσή του αυτή, πήγα δύο φορές, γιατί την πρώτη φορά δεν τον βρήκα εκεί. Είχα χάσει ήδη μια Έκθεσή του μέσα στη χρονιά και το είχα βάλει στόχο να τον συναντήσω και τα κατάφερα. Και θα μου πεις γιατί τόση επιμονή; Και θα σου πω, γιατί ήθελα να μάθω ποιος είναι ο άνθρωπος πίσω από τον καμβά.
Στα έργα του, ο Άκης έχει βάλει μέσα τα όνειρά του. Ποιά είναι αυτά; Δεν χρειάζεται να ξέρεις. Είναι στη δική σου φαντασία να ανακαλύψεις, τι κρύβουν μέσα τους. Κάποια ίσως να τα έχεις δει κι εσύ, κι εγώ.
Θα δεις έναν πίνακα να φωνάζει «είμαι το όνειρο που βλέπεις, μετά το πρώτο νυχτερινό μπάνιο του καλοκαιριού». Όσο περπατάς, θα δεις υπάρξεις να αγναντεύουν, να κοιτάνε αυτό που συμβαίνει μπροστά τους. Θα δεις «είναι» απροσδιόριστης μορφής που δεν ξέρουν τι τους συμβαίνει. Μπορεί να αναρωτηθείς κι εσύ, όπως κι εγώ και η φίλη μου η Λουκία, αν περνάνε καλά ή όχι. Θα δεις κι αυτές τις υπάρξεις που ονειρεύονται και ζουν μέσα στο όνειρό τους, μέσα σε γαλαξιακά χρώματα και μια γαλήνια ψυχεδέλεια.
Μπορεί και να μη δεις τίποτα και απλά να γουστάρεις τα χρώματα. Μπορεί να σου φαίνομαι υπερβολική και πάρα πολύ ενθουσιασμένη. Δεκτό. Ποιά είμαι, άλλωστε, εγώ για να κρίνω; Το σίγουρο είναι, πως θα προσφέρεις στα μάτια σου έναν οπτικό οίστρο. Αν πας, θα με θυμηθείς και μην ξεχάσεις να μου στείλεις ένα ευχαριστήριο γράμμα.