Ο Γιάννης αποκαλύπτει τρία πράγματα που βάζει στο σάκο του για να φύγει στο θέατρο, τρία τραγούδια που ακούει στο δρόμο για τη παράσταση κι άλλα τρία που εύχεται επί προσωπικού, αυτό το χειμώνα. Α! Και τρεις φωτογραφίες με ό,τι «έλαμψε» στα μάτια του, τελευταία! Three, two, one, action!
Ποιoν κοιτάζεις και τελικά ποιoν βλέπεις, είναι το ερώτημα. Προσπαθώ να καταλάβω αν και όταν επικρατεί το “εγώ” διαλύονται οι περί του γύρω κόσμου συνευρέσεις. Τα πράγματα είναι απλά. Πληρώνεις και βγαίνεις. Έφυγες. Εμείς θα συναντηθούμε και θα τη βρούμε.
Τα πράγματα μέσα στην τσάντα μου είναι μία μπανάνα για ενέργεια. Ένα παστέλι για ενέργεια και ένα χαρτί υγείας για τον πονοκέφαλο.
Φωτογραφία νούμερο ένα: Το ημίφως.
O φίλος και αδερφός Dj Voodoo Native προτείνει
Funkadelic – Mommy, What’s A Funkadelic – Funkadelic 1970
λέω και συνεχίζουμε
Tom Waits – Way Down in the Hole – Frank’s Wild Years 1987
Koonoopomana – Flirt with Rats – Koonoopomana (upcoming release)
Φωτογραφία νούμερο δύο: Ως συνήθως. Ταρταρούγα γυαλιά.
Επί προσωπικού θέλω να ευχηθώ έναν όμορφο χειμώνα με ζεστές καρδιές και πολλούς ωραίους ανθρώπους! Και επίσης καλό ταξίδι!
Φωτογραφία νούμερο τρία: Οι Ζέβρες. Ελεύθερο, όπως και ειλικρινές, όπως και όμορφο, όπως και γοητευτικό.
Ο Γιάννης Καράμπαμπας πρωταγωνιστεί στο “Περιμένοντας τον Γκοντό” του Μπέκετ, σε σκηνοθεσία Έλενας Μαυρίδου στο θέατρο “Χώρος”.
