Όσο περνά η ώρα και το ποτό σε φέρνει αντιμέτωπο με τον αληθινό εαυτό σου, καταλαβαίνεις πλέον ότι ούτε τα περιττά κιλά θα χάσεις, ούτε gym-holic θα γίνεις ξαφνικά, ούτε τους τοξικούς ανθρώπους θα βγάλεις από τη ζωή σου, ούτε τίποτα. Στις 12+ θα είσαι ακριβώς ο ίδιος άνθρωπος, με λίγο περισσότερο αλκοόλ στις φλέβες σου και λίγες θερμίδες παραπάνω. Και κάπου εκεί, απελευθερώνεσαι από τον ψυχαναγκασμό της αναγέννησης.
Δεν είναι τελικά ο νέος χρόνος που θα φέρει κάτι διαφορετικό. Δεν θα αλλάξει μαγικά τίποτα η αλλαγή -απλώς- μιας μέρας. Κανένας νέος εαυτός δε θα γεννηθεί, κανένας παλιός δεν θα πεθάνει. Αρχίζεις και βλέπεις καθαρά. Ο ίδιος εαυτός σου είσαι. Με τα λάθη του, τα πάθη του, τα βάθη του, τα όνειρα και τις φιλοδοξίες του. Κανένα ρόδι δεν θα φέρει έξτρα τύχη, κανένα φλουρί δεν θα σου εγγυηθεί ότι όλα θα είναι πάντα καλά. Σκίζεις τη λίστα -που πιο πολύ θυμίζει τίτλους άρθρων σε γυναικείο περιοδικό- και αρχίζεις να θέτεις πιο ρεαλιστικούς στόχους.
Να βγαίνεις μια βόλτα. Να απολαμβάνεις το φαγητό σου, τον καναπέ σου, το σπίτι σου. Να παίζεις με το σκύλο σου. Να δουλεύεις με χαρά. Να βλέπεις πιο συχνά τους δικούς σου. Να ακούς μουσική, να χορεύεις, να διαβάζεις. Να μεθάς, πού και πού, και να γελάς δυνατά. Να ταξιδεύεις, να ηρεμείς, να ζωγραφίζεις -αν θες. Να συνεχίσεις το αγαπημένο σου χόμπι -ή να το σταματήσεις αν δε σε γεμίζει πια. Να παίρνεις το αμάξι σου για να πας κάπου όμορφα. Να βάζεις και καλή παρέα μέσα καμιά φορά. Και τις νύχτες, να κοιμάσαι ήρεμος -όσο μπορείς. Κι όταν δεν κοιμάσαι, να είναι γιατί κάποια αγκαλιά σε ξεβολεύει. Να δουλεύεις πολύ, τόσο όσο να νιώθεις υγιής. Να προσέχεις τον εαυτό σου. Να προσέχεις κι όποιον περνά από το χέρι σου. Να αγαπάς και να ευχαριστιέσαι την αγάπη που παίρνεις. Να συνεχίσεις δηλαδή να κάνεις, ό, τι έκανες 12 παρά, χτες, πριν ένα μήνα και μια ζωή. Και το αύριο, μια μέρα ακόμα της ζωής σου είναι. Τι κι αν είναι η πρώτη ή η 35η μέρα του χρόνου;
Έτη, μέρες, ηλικίες… νούμερα, θηλιές του μυαλού… τα βαρέθηκες πια. Δεν θέλεις άλλη ζωή, ούτε καινούριο εαυτό. Θέλεις τη δική σου ζωή, να συνεχίσεις να τη ζεις όπως εσύ ξέρεις και να προσπαθείς συνεχώς να μην πάει χαμένη. Να συνεχίσεις να δουλεύεις για να γίνεις καλύτερος, μέρα με τη μέρα, όχι κάθε πρώτη του έτους…
