at a glance
Top

O Γεράσιμος Ευαγγελάτος αυτοσκανάρεται

κείμενο | γεράσιμος ευαγγελάτος */* φωτογραφίες | γιάννης μαργετουσάκης (κεντρική) + γεράσιμος ευαγγελάτος */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου + τάσος θώμογλου

Έχεις τρεις επιλογές

Ο Γεράσιμος αποκαλύπτει τρία πράγματα που έβαλε στη βαλίτσα του για να ανέβει Θεσσαλονίκη, τρία τραγούδια που θα ακούσει στην πόλη κι άλλα τόσα που θέλει να κάνει στη Θεσσαλονίκη. Α! Και έβγαλε τρεις φωτογραφίες με ό,τι «έλαμψε» στα μάτια του!

Αν υπάρχει μια πόλη στην Ελλάδα -εκτός της Αθήνας- στην οποία θα μπορούσα να μείνω για πάντα, αυτή είναι η Θεσσαλονίκη. Απόλυτα συντονισμένος με το υπόγεια ενεργειακά της ρεύματα, επιδιώκω να την επισκέπτομαι όσο πιο συχνά μπορώ. Ευτυχώς κάθε χρόνο οι παραστάσεις μας με το Θέμη και τη Νατάσσα προσφέρουν την ιδανικότερη αφορμή. Φέτος ειδικά, ύστερα από έναν βαρυφορτωμένο χειμώνα, πήραμε απόφαση με τα παιδιά να ανέβουμε λίγες μέρες νωρίτερα από την καθιερωμένη συναυλία μας στο Θέατρο Γης στις 25 Ιουνίου, για ολιγοήμερες διακοπές.

Τα τρία πράγματα που ήδη έχουν καταλάβει τη θέση τους στη βαλίτσα μου, είναι ο φορητός μου υπολογιστής, γιατί δεν υπάρχει καλύτερο σημείο από κάποιο από τα καφε της Ζεύξιδος, νωρίς το πρωί για να γράψεις. Ένα ζευγάρι άνετα παπούτσια, γιατί έχω σκοπό να γυρίσω ακόμη μια φορά την πόλη από το πρωί ως το βράδυ και φυσικά το μαγικό “Κουτσό” του Χούλιο Κορτάσαρ (εκδόσεις opera) με την ελπίδα α) να καταφέρω να το τελειώσω και β) να μην πληρώσω υπέρβαρο στη βαλίτσα …800 σελίδες είναι αυτές!

Photo 1: Η πρεμιέρα της Ταράτσας του Φοίβου. Ένας είναι ο Φοίβος (Δεληβοριάς) και μία η ταράτσα του: η πιο ολοκληρωμένη και συγκινητική μουσική πρόταση των δυο τελευταίων καλοκαιριών. Ένας φόρος τιμής στο ελληνικό τραγούδι και στη σχέση του με το κοινό. Συγκίνηση και νοσταλγία, χωρίς ίχνος μελαγχολίας. Πώς τα καταφέρνει; μόνο ο Φοίβος ξέρει.

Τρία τραγούδια ανάμεσα στα δεκάδες που θα ακούσω στη Θεσσαλονίκη θα είναι σίγουρα το μοναδικό studio track του μπελ ρεβ live, το “Στην επόμενη ζωή” – ή αλλιώς το τραγούδι της “Ουρανίας” μιας και πρόκειται ουσιαστικά για το τραγούδι της ομώνυμης παράστασης (για όσους την έχασαν την Άνοιξη θα επαναληθεί το Σεπτέμβριο στο Θέατρο 104). Η Δανάη Μπάρκα, η Ουρανία της καρδιάς μου, υποσχέθηκε να πάρει το σκηνοθέτη μας Γιώργο Σουλειμάν και να ανέβουν στη Θεσσαλονίκη ειδικά για να το ακούσουν ζωντανά στο Θέατρο Γης, οπότε η χαρά διπλασιάζεται. το δεύτερο τραγούδι που ανυπομονώ να ακούσω κατά μήκος της παραλίας είναι το “Καρδιά στην καρδιά”, ένα νέο τραγούδι που γράψαμε με το Στάμο Σέμση για μια εξαιρετική θεσσαλονικιά τραγουδίστρια, τη Χριστίνα Σαμαρά. Εντελώς συμπτωματικά οι στίχοι του γράφτηκαν στη Θεσσαλονίκη πάνω στην υπέροχη καλοκαίρινη ατμόσφαιρα του Στάμου, οπότε κατά κάποιο τρόπο αυτή η επιστροφή ενέχει μια μικρή σημειολογία. Όσο για το τρίτο τραγούδι, αφήνω τη θέση ανοιχτή: πάντα, όταν ταξιδεύουμε με το Θέμη μας κολλάει ένα άσχετο κομμάτι που γίνεται soundtrack και σημείο αναφοράς του εκάστοτε ταξιδιού. Περιμένω εναγωνίως να ανακαλύψω ποιο θα είναι αυτή τη φορά.

Photo 2: Το πάρκο Ριζάρη, Δευτέρα μεσημέρι με καταρρακτώδη βροχή, να θυμίζει κάτι από Ευρώπη. Τα πάντα στη ζωή είναι θέμα οπτικής.

Η Θεσσαλονίκη κι ο οποιοσδήποτε προγραμματισμός είναι αντίρροπες δυνάμεις. Σπάνια στις επισκέψεις μου ακολουθώ συγκεκριμένο πρόγραμμα. Συνήθως αφήνω την πόλη να με παρασύρει στους δικούς της ρυθμούς και δε με έχει απογοητεύσει ποτέ. Αυτή τη φορά ωστόσο, η ατζέντα περιλαμβάνει τη συναυλία του “Όμορφου Ονείρου” στο Θέατρο Γης τη Δευτέρα, ενώ δυο μέρες πριν, το Σάββατο στις 12 το μεσημέρι θα βρεθούμε στα Public με το Θέμη και τη Νατάσσα για να υπογράψουμε τη ζωντανή ηχογράφηση του “μπελ ρεβ” και να συναντήσουμε από κοντά τους Θεσσαλονικείς φίλους μας. Από εκεί και πέρα δε θα πρωτοτυπήσω σε τίποτα. Σίγουρα θα φάω, θα πιω και θα φιλοσοφήσω. Έλλη, υπάρχει ακόμα εκείνο το κιόσκι με τα μοχίτο κατα μήκος της νέας παραλίας; Θα κάνω τη γνωστή ενδοσκόπηση και τους απολογισμούς, πάντα με αυτή τη χαρμολύπη, η οποία στη Θεσσαλονίκη γίνεται τόσο ιδιαίτερη και παραγωγική. Εντάξει θα δουλέψω κιόλας λίγο… το καλοκαίρι δεν ξεχνάει τα deadline – μόνο τα αποχαυνώνει για να μας ξεγελάει…

Photo 3: To πρώτο θερινό του καλοκαιριού. Για μένα (όπως και για αρκετούς άλλους) η πρώτη έξοδος με φίλους σε ένα από τους κλασικούς αγαπημένους ανοιχτούς κινηματογράφους της πρωτεύουσας αποτελεί την επίσημη έναρξη της καλοκαιρινής περιόδου. Άλλοι μετρούν το καλοκαίρι σε παγωτά, ή βουτιές, εγώ το μετράω σε ταινίες.