κείμενο | ελένη βλάχου */* φωτογραφίες | αναστασία γιαννάκη @anastasia.giannaki_ */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου
Όνειρο
Κόβεται το ρεύμα κι εσύ έχεις μόλις λουστεί και θέλεις να στεγνώσεις τα μαλλιά σου με το πιστολάκι. Βγαίνεις απ’ το σπίτι με βρεγμένα μαλλιά κι έπειτα μπαινοβγαίνεις στα λεωφορεία και νιώθεις ότι η ζωή σου και η ζωή των γύρω σου είναι τόσο βαρετά φυσιολογική που εύχεσαι να ήσουν καλλιτέχνης.
Να γράψεις! Ναι, αλλά από πού να αρχίσεις;
Γιατί να μην περιγράψεις απλά τη μέρα σου; «Μα τη μέρα μου;»
Καταφεύγεις στα όνειρα! Να κάτι ενδιαφέρον. Στα όνειρα μπορούν να συμβούν τα πάντα, «Όνειρο» θα ονομάζεται το πρώτο σου συγγραφικό εγχείρημα. Απορροφημένη όπως είσαι από τις σκέψεις σου, δεν παίρνεις χαμπάρι έναν νεαρό με πατίνι που σε ακολουθεί. Σου κλέβει την ομπρέλα, την ανοίγει, την κρατά επιδεικτικά σαν ακροβάτης και επιταχύνει πάνω στο πατίνι του. «Ε!!» φωνάζεις ξαφνιασμένη. Σου άρεσε πολύ αυτή η ομπρέλα. «Με συγχωρείτε» ακούς δίπλα σου κάποιον να σου μιλάει, «σας άκουσα που φωνάζατε, έχετε πολύ ωραία φωνή. Δουλεύω στο ραδιόφωνο, να η κάρτα μου… αν σας ενδιαφέρει, πάρτε με ένα τηλέφωνο να περάσετε για ένα δοκιμαστικό». Πού ήμασταν; Α, ναι! Σιγά μην περιγράψεις τη μέρα σου. Θα γράψεις για τα όνειρα.
Related posts:
αγάπη κι αλήθεια
έχεις τρεις επιλογές
Stanky rocks
Λασκαρίνα η μαχήτρια, η γυναίκα, η άγνωστη
έχεις τρεις επιλογές
Τρεις μέρες, Μία Εποχή