Η Έλενα αποκαλύπτει τρία πράγματα που βάζει στο σάκο της, για να πάει στη παράσταση που παίζει, τρία τραγούδια που θα ακούσει στο δρόμο για το Alte Fablon κι άλλα τρία πράγματα που θέλει να κάνει αυτή τη χρονιά. Α! Και έβγαλε τρεις φωτογραφίες με ό,τι «έλαμψε» στα μάτια της, τελευταία! Three, two, one, action!

Γεια και χαρά..

Είμαι η Έλενα. Τώρα τελευταία, γύρω μου υπάρχουν λεμόνια, λεμόνια, λεμόνια, λεμόνια ..πολλά- πολλά λεμόνια. Γι αυτήν την περίοδο της ζωής μου,που φυσικά μεγάλο κομμάτι της είναι τα λεμόνια,  έχω να πω το εξής : Επιτέλους εξωστρέφεια και πάλι! Μου χρειαζόταν! Σε όλους μας νομίζω και είμαι τρελά χαρούμενη που συμβαίνει … Οπότε, θα γράψω τις τρεις επιλογές μου, με πολύ  ενθουσιασμό.

Ετοιμάζομαι να πάω στο Alte Fablon  για παράσταση…Σίγουρα θα πάρω μαζί μου φαγητό , τσιμπολογάω συνέχεια. Πριν την παράσταση, μετά την παράσταση,  στο δρόμο για την παράσταση, γενικά τσιμπολογάω..(γέλια) Μ’ένα πιρούνι στο χέρι είμαι..

Φορτιστή για το  κινητό μου  , τον παίρνω ενώ ξέρω πως δεν θα τον χρειαστώ. Γιατί έχουμε και κανένα ψυχαναγκασμό να βρίσκεται…

Αααα, το πιο σημαντικό! Δεύτερο κασκόλ.  Και σκέψου, ακόμα δεν έχει  πολύ κρύο… Σε κανένα μήνα, με βλέπω  να παίρνω και την κουβερτούλα μου!

Φωτογραφία 1: Ο  γατούλης μου, ο Περικλής! Ξυπνάς και τον βλέπεις να σε κοιτάει ..απόλαυση.  Ε, δε γίνεται να μη σου φτιάξει η μέρα!

Ετοίμασα την τσάντα μου , τσέκαρα ΤΡΕΙΣ φορές οτι κλείδωσα (οι ψυχαναγκασμοι που λέγαμε) και φεύγω. Συνήθως, ξεκινάω αρκετά νωρίτερα, για να απολαύσω την βόλτα μου στην παραλία καπνίζοντας και χαζεύοντας την διαδρομή, που έχω κάνει άπειρες φορές… Σχεδόν πάντα, θα ακούσω έστω λίγη μουσική, αν και τώρα που χειμωνιάζει και η κίνηση λιγοστεύει, μου φαίνεται πολύ απολαυστικό να περπατάω χωρίς μουσική. Μου δίνει την αίσθηση ό,τι  με ένα περίεργο τρόπο  «απομονώνεσαι», ενώ βρίσκεσαι στο κέντρο της πόλης.

Το What’s Up (4 Non Blondes) παίζει πάντα, το λατρεύω, με πορώνει και κάθε φορά με την ίδια ένταση αναρωτιέμαι what’s going on με τα διάφορα που συμβαίνουν, με τους άλλους,  κυρίως με μένα  .. Σίγουρα τα  Running Up That Hill(Kate Bush)  & Hallelujah (Leonard Cohen) είναι μόνιμη παρέα μου, δε ξέρω ακριβώς γιατί …μάλλον με διαφορετικό τρόπο το καθένα μου δίνει μια αίσθηση ελπίδας , ή έτσι θέλω να το δω εγώ … ποιος ξέρει ..

Φωτογραφία 2: Λίγκρες , Ρέθυμνο ..Δεν μπορώ να πω πολλά, μόνο πως συχνά σκέφτομαι ότι με πληγώνει που δεν  βλέπω  αυτό το μέρος κάθε μέρα…

Τρια πράγματα που θέλω να κάνω φέτος;!  Αλλάζω πολύ γρήγορα γνώμη. Ξεκινάω και λέω “αχ, τώρα θέλω να κάνω αυτό.” Σε δύο μήνες με την ίδια ένταση  “τώρα θέλω να κάνω αυτό (φυσικά διαφορετικο απο το προηγούμενο χαχα)!!

Μμμ…Ωραία …  Θέλω επιτέλους, να μάθω ιστιοπλοΐα (τα τελευταία τρια χρόνια το γυροφέρνω , νομίζω φέτος θα καταφέρω να το δοκιμάσω), θέλω να περνάω όσο περισσότερο χρόνο μπορώ με τους αγαπημένους μου ανθρώπους (αυτή η επιθυμία δεν αλλάζει καθε λίγο), μου είχε λείψει τόσο πολύ τα τελευταία  χρόνια ..

Και το τελευταίο που θα ήθελα , δεν είναι στόχος μόνο για την φετινή χρονιά. Θα ήθελα να  φοβάμαι λιγότερο, και θα ευχόμουν να φοβόμαστε όλοι μας  λιγότερο.. .. Με αυτή την ευχή, λοιπόν, κλείνω τις επιλογές μου .. …Τί; Αυτά μόνο;!

Φωτογραφία 3: Το χριστουγεννιάτικο «δέντρο» στο Alte Fablon .  Όχι επειδή με έπιασε το πνεύμα των Χριστουγέννων ..Αλλά όταν το είδα συνειδητοποίησα, πως  απο την πρώτη φορά που μπήκα, είναι σαν να γιορτάζουμε κάτι. Ξέρω..ακούγεται κλισέ.. αλλα όσοι γνωρίζετε τον χώρο, και τους ανθρώπους πίσω από τον χώρο, καταλαβαίνετε πολύ καλά τι λέω …

• Η Έλενα Δαμίγου πρωταγωνιστεί στη θεατρική παράσταση “Λεμόνια, Λεμόνια, Λεμόνια, Λεμόνια, Λεμόνια” που παρουσιάζεται στο Πολυχώρο Τέχνης Alte Fablon, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, Φιλίππου και Χριστοπούλου γωνία. Κάθε Παρασκευή και Σάββατο. Τελευταίες παραστάσεις έως και 17 Δεκεμβρίου.