Ο Δημήτρης αποκαλύπτει τρία πράγματα που ρίχνει στο σακίδιο του λίγο πριν πάει στην παράσταση, τρία τραγούδια που θα ακούσει οπωσδήποτε στο δρόμο για το θέατρο τα βράδια κι άλλα τόσα που θέλει να κάνει σε αυτή τη πόλη, τις επόμενες μέρες. Α! Και έβγαλε φωτογραφίες με ό,τι “έλαμψε” τελευταία στα μάτια του. Three, two, one, Action!
Γεια χαρά, rejected! Μεταξύ μας, πρώτη φορά γράφω ένα κείμενο κατ’ αυτόν τον παιχνιδιάρικο τρόπο, μιλώντας για πράγματα που κάνω στη ζωή μου και οφείλω να πω ότι το βρίσκω ιδιαίτερα διασκεδαστικό. Μου ζήτησε ο “ποιητής” να γράψω για τα τρία πράγματα που παίρνω πάντα μαζί μου πριν πάω στην παράσταση. Να η ευκαιρία! Yesss! Αυτή είναι μια ερώτηση-κλειδί! Θα μπορούσα να γράψω για κάποιο περίεργο αντικείμενο που χρησιμοποιώ για γούρι ή έναν δίσκο του Philip Glass ή για κάτι άυλο, όπως είναι η καλή διάθεση ή η εσωτερική ηρεμία. Οοοόχι, όμως, θα πατήσω στη γη και θα σας πω τα πράγματα όπως είναι. Νέτα σκέτα.
Αν δεν υπάρχουν ρούχα ή άλλα αντικείμενα που πρέπει να κουβαλήσω μαζί μου για την παράσταση, ρίχνω στον σάκο μου, το ημερολόγιο-σημειωματάριό μου, γιατί συγκρατεί τα πάντα καλύτερα από το μυαλό μου. Δε λέω, καλά και τα smartphones, αλλά αυτό είναι πιο vintage! Καφές. Είμαι λάτρης του καφέ. Όλων των ειδών καφέ. Με ενεργοποιεί και απολαμβάνω τη γεύση του. Αν τύχει και λείψει, είναι αισθητή η απουσία του από πολλές απόψεις, καταλαβαίνετε… Οπότε καφεΐνη στο σάκο μου, απαραιτήτως. Δεύτερη βασική μου “συντροφιά”, ο φορτιστής για κινητό ή πλέον και για άλλα πράγματα. Είναι κάτι τελείως πρακτικό που, επειδή φυσικά την πάτησα αρκετές φορές στο παρελθόν, πλέον είναι μόνιμα στον σάκο μου και έχει «σώσει» και εμένα και αρκετούς που τον χρειάστηκαν.
Photo 1: Πρωινή βόλτα στο βουνό της Ευκαρπίας, 700 μέτρα από το σπίτι μου. Το ανοιχτό θέατρο στην αρχή του λόφου μαραζώνει, παρατημένο και ανεκμετάλλευτο. Θλίψη. Είναι και αυτό στην ίδια κατηγορία με τα ολυμπιακά έργα και πολλά άλλα σε αυτή τη χώρα. Μάλλον εδώ ο πολιτισμός και ο αθλητισμός τελειώνουν μόλις χτιστεί κάτι και κοπεί η κόκκινη κορδέλα.
Τρία τραγούδια που ακούω στον δρόμο για το θέατρο; Χμ…Εδώ δηλαδή, καλούμαι να απαντήσω διαχρονικά για κάτι που αλλάζει κάθε μήνα το πολύ;! … Θα απαντήσω κυρίως με μνήμες, πρόσφατες και μη. «Αράχνη», Σωκράτης Μάλαμας. Έχει συνδεθεί πολύ με πορεία προς το θέατρο. Αυτό το τραγούδι με βοηθούσε να «μπαίνω» σε μια συγκεκριμένη κατάσταση ενός χαρακτήρα που υποδυόμουν σε μία από τις παραστάσεις που συμμετείχα παλαιότερα. Το άκουγα σε όλη τη διαδρομή, κάθε μέρα, ακόμα και στα παρασκήνια λίγο πριν βγω στη σκηνή με ακουστικά. Όμορφο τραγούδι, πολλές θύμησες για διάφορους λόγους και γενικώς αγαπάμε Μάλαμα.
“Snuff”, Slipknot. Πάντα το ακούω ευχάριστα και ας πούμε συχνά- πυκνά επιδιώκω να το ακούσω. Μου θυμίζει όμορφες εποχές και καταστάσεις, ξεγνοιασιά, εφηβική – φοιτητική ζωή.
«Σαν πλανόδιο τσίρκο», Δημήτρης Μητροπάνος. Εδώ δεν επέλεξα βάσει τραγουδιού αλλά βάσει καλλιτέχνη. Μακράν ο αγαπημένος μου. Στους φίλους μου πολλές φορές λέω για πλάκα ότι είναι ο Lionel Messi του ελληνικού τραγουδιού. Δυσκολεύομαι να πω το καλύτερο τραγούδι του, αλλά το συγκεκριμένο είναι σίγουρα στο TOP 5 του για μένα.
Photo 2: Συνεχίζοντας τη βόλτα. Αυτό το ποταμάκι βρίσκεται λίγο πιο κάτω από τη γειτονιά μου. Για να γεμίσει με νερό αυτό το σημείο της φωτογραφίας και να ανθίσει η πλάση γύρω του, αναγκάζεται να «κόψει» κάθετα έναν δρόμο από τον οικισμό και δημιουργεί έναν μικρό καταρράκτη. Φύση είναι, πάντα βρίσκει την άκρη της.
Τρία πράγματα που θέλω να κάνω τις επόμενες μέρες; Τρία μόνο; Θέλω να κάνω πάρα πολλά! Όχι, πολλά, αλλά πάρα πολλά! Ας πούμε, μία εκδρομή! Δεν έχει σημασία ο προορισμός ή η χρονική διάρκεια, αλλά η αλλαγή «σκηνικού» και τοπίου, η ηρεμία του μυαλού και η ανασυγκρότηση. Φύση να είναι, υγρό στοιχείο να έχει και φυσικά καλή παρέα.
Να δω θέατρο. Αυτό είναι κάτι που κάνω γενικώς , όποτε έχω τη χρονική άνεση. Το θέατρο με ευχαριστεί τόσο ως θεατή με αυτά που μου προσφέρει, πόσο μάλλον ως ηθοποιό που βλέποντας θέατρο μπορεί να εμπνευστεί, να απορρίψει, να διδαχτεί, να βελτιωθεί.Να δω ανθρώπους. Φίλους και οικογένεια. Να περάσω όμορφα μαζί τους χωρίς την πίεση του χρόνου. Κάντο κι εσύ. Κι ο άλλος. Κι ο δίπλα. Κι ο παραπέρα. Να περνάτε όλοι καλά και θετικά να σκέφτεστε! Μόνο θετικά! Αλλιώς, τίποτα δεν παλεύεται!
Photo 3: Η βόλτα τελειώνει στο κέντρο της πόλης. Κάθε στενό και κάθε γωνιά έχει τη δική του ιστορία!
