
κείμενο | δημήτρης δρόσος */* φωτογραφίες | γιάννης σοφικίτης + αντώνης γλυκός + ουρανία φουρλάνου */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου
το διμισκί σπαθί του λαβωμένου
Καθώς μπαίνει το πρωινό φως στο δωμάτιο, ανοίγω τα μάτια μου.
Μου έρχεται στο μυαλό ένα τραγούδι:
“Τώρα τα πουλιά, τώρα τα χελιδόνια γλυκολαλούν και λένε, ξύπνα αφέντη μου”,
το σιγομουρμουρίζω όλη μέρα,
στον καφέ,
στη βόλτα μου, την καθημερινή, από το τέρμα της Πατησίων μέχρι και την Ομόνοια.
Πόσος ανθρώπινος πλούτος σε έναν τέτοιο δρόμο, πόση ποικιλομορφία…
Related posts:
Ο Στέλιος Βραχνής αυτοσκανάρεται
έχεις τρεις επιλογές
έχεις τρεις επιλογές
Οι σημειώσεις του Δημήτρη Φραγκούλη
Απάγκιο ή αποκούμπι ή όπως διάολο προτιμάς
Απάγκιο ή αποκούμπι ή όπως διάολο προτιμάς
Οι σημειώσεις του Γιώργου Χριστοδούλου
θα ΄ρθει και ένα κύμα, να γεμίσει η αγκαλιά...
θα ΄ρθει και ένα κύμα, να γεμίσει η αγκαλιά...
Στην παράσταση «Las Visitadoras»
Οι επισκέπτριες που ήρθαν για να μείνουν
Οι επισκέπτριες που ήρθαν για να μείνουν
O Γιάννης Βερβενιώτης αυτοσκανάρεται
έχεις τρεις επιλογές
έχεις τρεις επιλογές
Ο Γιώργος Χιώτης αυτοσκανάρεται
έχεις τρεις επιλογές
έχεις τρεις επιλογές