Παρασκευή 29 Ιουνίου
Τελευταία μέρα εξεταστικής, ω τι καλά! Ξυπνάω, πάω, δίνω, αισθάνομαι την αναγέννηση μέσα μου. Και μετά ένα κενό. Τι να κάνω τώρα;
Είμαι στο γνωστό καφέ, τη γνωστή ώρα, όπως συνηθίζεται μετά από κάθε μάθημα. Εκείνη τη στιγμή που η υπαρξιακή κρίση μου χτυπά την πόρτα, βλέπω απέναντί μου μια αφίσα αρκετά ενδιαφέρουσα. Διαβάζω: 2ο Διεθνές Φεστιβάλ Δάσους. Σκέφτομαι: “Ώρα να γίνω Διεθνής”. Μπαίνω στο ίντερνετ: Ξεκίνησε χτες με την παράσταση ”Vangelo” από την Ιταλία. Σήμερα στις 19.00 έχει την performance “Hybridation” και στις αμέσως μετά στις 21.30  την performance “Τransfiguration”. Και οι δύο του Γάλλου Olivier de Sagazan. Χμ… Performance για την έννοια της ύπαρξης, ανατριχιαστικές, αρκετά παρανοϊκές με πηλό και χρώματα. Ακριβώς ό,τι πρέπει.

Σάββατο 30 Ιουνίου
Το χτεσινό με στιγμάτισε. Θέλω χρόνο να το σκεφτώ. Προς το παρόν έχω βάλει το αγαπημένο μου χιτι “Gomenaki” και χορεύω στο σαλόνι. Καθώς κοιτάζω την Τζούλη το κουνέλι να τρώει αμέριμνα το χόρτο της σκέφτομαι: Τι καλά να ήμουν κουνέλι για να μπορώ να τρώω όλη μέρα και να μην σκέφτομαι πως θα βγω πάλι έτσι στην παραλία. Χτυπάει το τηλέφωνο. Είναι η Άννα-Μαρία η οποία με συνόδευσε στο χτεσινό και μάλλον δεν της έφτασε γιατί θέλει οπωσδήποτε να πάμε στην σημερινή Performance “Aneckxander” των Alexander Vantournhout και Bauke Lievens από το Βέλγιο στις 21.15. Ακουγόταν πολύ ενθουσιασμένη και αναρωτήθηκα γιατί, αλλά μόλις έμαθα ότι θα παρακολουθήσουμε το γυμνό σώμα ενός ακροβάτη υπό την συνοδεία πιάνου, έκλεισα εισιτήρια.

Κυριακή 1 Ιουλίου
Πήγαμε Θάλασσα ελπίζοντας πως δεν θα βρέξει. Από χτες το βράδυ σκεφτόμαστε το σώμα του Alexander Vantournhout, ανατριχιάζουμε και αναστενάζουμε. Καθώς καθόμαστε στις ξαπλώστρες διαβάζοντας λοβστοριζ φτηνής λογοτεχνικής σαπουνόπερας, σκεφτόμαστε τι θα κάνουμε αύριο. Μπαίνουμε στο πρόγραμμα του φεστιβάλ.  “Your Kingdom” της ομάδας Forte Company από την Ουγγαρία. Παράσταση σωματικού θεάτρου, σήμερα και αύριο στις 21.15. Ακολουθεί μια συζήτηση που ξεκινάει από την άποψή μας στο μοντέρνο θέατρο και καταλήγει στους γυμνασμένους που κάθονται πίσω μας.

Δευτέρα 2 Ιουλίου
Ξυπνήσαμε με χαγκόβερ αλλά έπρεπε να γυρίσουμε στην Θεσσαλονίκη. Βγήκαν και τα αποτελέσματα από δύο μαθήματα και είμαι δύο μαθήματα πιο κοντά στο πτυχίο. Χτες έστειλα κάτι φίλες να δουν το “your kingdom” και του άρεσε. Αποφασίσαμε να πάμε και να αποκτήσουμε μια πιο τεκμηριωμένη άποψη για το σωματικό θέατρο στην Ουγγαρία.

Τρίτη 3 Ιουλίου
Μετά την παράσταση της Δευτέρας ξενυχτήσαμε με μαργαρίτες και σφηνάκια. Πνίξαμε τον καημό μας που δεν θα αποκτήσουμε ποτέ τα σώματα των ηθοποιών της παράστασης αλλά το δικαιολογήσαμε λέγοντας πως εμείς σίγουρα θα πετύχουμε περισσότερα σ’ αυτήν την ζωή με το μυαλό μας (ποτέ και για κανέναν λόγο). Σήμερα στις 21.15 έχει την παράσταση “Electra”. Διάβασα πως πρόκειται για θέατρο επινόησης (το οποίο ιδέα δεν έχω τι σημαίνει αλλά πολύ θα ήθελα να μάθω) και πως είναι κωμωδία. Όταν είδα πως είναι και από την Πορτογαλία δεν υπήρχαν δεύτερες σκέψεις.

Τετάρτη & Πέμπτη 4 και 5 Ιουλίου
Την Τετάρτη αποφάσισα να κάνω ένα διάλειμμα από την τέχνη και τα ποτά και να ασχοληθώ με το πλάνο των διακοπών μου κλείνοντας εισιτήρια κλπ. Ήμουν τυχερή, όμως γιατί η παράσταση “Missing” της Αγγλικής ομάδας Gecko παίζεται και σήμερα. Εδώ ενώνονται πολλά είδη σύγχρονου θεάτρου και δεν θα το έχανα τώρα που μυήθηκα στο είδος.

Παρασκευή 6 Ιουλίου
Αυτό το φεστιβάλ με έχει προβληματίσει τόσο που το βλέπω στον ύπνο μου. Τουλάχιστον έχω μείνει απασχολημένη με κάτι που να αξίζει πριν φύγω διακοπές. Η τελευταία Performance λέγεται “The pixelated revolution” και από πολλές απόψεις φαίνεται κάτι το διαφορετικό. Έρχεται από τον Λίβανο και πρόκειται για αντι-ακαδημαϊκή Perfomance-διάλεξη. Φαίνεται πως θα έχω αρκετή τροφή για σκέψη και συζήτηση όλο το καλοκαίρι.

Αναλυτικό πρόγραμμα, με χώρους πληροφορίες και ώρες μπορείτε να δείτε εδώ.