κείμενο | άρτεμης μουστακλίδου */* φωτογραφίες | γιάννης ψαθάς */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου
Συνεχίζουμε…
Οι μέρες κυλούνε. Με τις ίδιες ανησυχίες, τους ίδιους φόβους, ακόμα και τις ίδιες χαρές.
Προσαρμοστήκαμε…
Οι επαφές μας μειώθηκαν στο ελάχιστο πια…
«δεν θα βγω για καφέ μ’ αυτόν γιατί δεν προσέχει»
«δεν θα πάω στο σπίτι της τάδε γιατί προχτές ήταν άρρωστοι»
«δεν θα βγούμε για φαγητό γιατί είναι χειμώνας και δεν μπορούμε να κάτσουμε έξω»
Σιγά μωρέ… Την υγειά μας να’ χουμε, δεν θα πάθουμε και τίποτα, ένα φαΐ είναι, ένας καφές. Την υγειά μας να’ χουμε κι όλα θα γίνουν. Δεύτερος χειμώνας που χάνουμε… δεύτερος χειμώνας που δεν θα βγούμε για φαγητό, που δεν θα πάμε για ποτά… αλλά σιγά δεν θα πάθουμε και τίποτα. Την υγειά μας να’ χουμε..!
Related posts:
κράτα το τυχαίο
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
η άρνηση στην εξαίρεση
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
έναν ελληνικό με φουσκάλες και αναμνήσεις
Στο Titus Andronicus στο Labattoir, από τον Μικρό Βορρά