
κείμενο | άννα σωτηρούδη */* φωτογραφίες | χρήστος κυριαζίδης */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου + τάσος θώμογλου
2021 συνοπτικά
Ήταν ένας πολύ δύσκολος χρόνος. Με απώλειες, αρρώστιες και πολλά κακά μαντάτα. Πολλές καινούριες άσπρες τρίχες.
Πολύ Netflix, πολύ φαΐ, πολύ παρέα με τον γιο μου.
Πολλά όρια ξεπεράστηκαν και άλλα αδύνατον να ξεπεραστούν.
Άλλαξαν πολλά αλλά και τίποτα.
Γράφω μια μέρα πριν κάνουμε πρεμιέρα με το “Καθαρό Σπίτι” με άγχος και προσμονή, αλλά δεν θα το στείλω πριν την Δευτέρα. Νομίζω ότι θα νιώθω αλλιώς.
Μετά από δύο χρόνια στο σπίτι μου, χαίρομαι που βρίσκομαι με ανθρώπους. Χαίρομαι που συνεργάζομαι μαζί τους για πρώτη φορά. Χαίρομαι που δουλεύω μετά από χρόνια με γυναίκα σκηνοθέτη. Χαίρομαι που είμαστε κυρίως γυναίκες στον θίασο. Χαίρομαι που είμαστε κυρίως μεγάλες γυναίκες.
Στον “Υπηρέτη Δύο Αφεντάδων” πάλι χαιρόμουν, με σκηνοθέτη τον φίλο μου Μιχάλη, και θίασο κυρίως μικρότερης ηλικίας από μένα. Άλλη χάρη και άλλη χαρά.
Related posts:
Ομπρέλα, πήρες;!
μην αγχώνεσαι
έχεις τρεις επιλογές
...και ποιος σου είπε ότι δεν είναι όλα θέατρο;
ψυχ-ανάγνωση: μορφή
έχεις τρεις επιλογές