κείμενο | ζενεβιέβ αθανασοπούλου */* φωτογραφίες | γεωργία αθανασοπούλου */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου
οι μνήμες είναι ένα "βουβό" σκηνικό
Οι σημειώσεις μου. Η αλήθεια είναι πως δεν τις τακτοποιώ ιδιαίτερα, συνήθως είναι σκόρπιες λέξεις και φράσεις για να μου θυμίσουν μια εικόνα. Με τις εικόνες τα πάω πολύ καλύτερα.
Τώρα που το σκέφτομαι, πάντως, πιστεύω πως οι μνήμες μου είναι βουβές, χωρίς λέξεις και διαλόγους.
Με το Football ξεκινήσαμε πέρσι, περίπου τέτοια εποχή και έχουμε ταξιδέψει ήδη σε πέντε εντελώς διαφορετικές σκηνές-χώρους. Μου φαίνεται απίστευτο, που κάθε φόρα, καταφέρνουμε και το διαμορφώνουμε. Είναι λες και μπαίνεις φιλοξενούμενη με τα πράγματά σου σε ένα ξένο σπίτι και σιγά σιγά ανακαλύπτεις τον χώρο, βάζεις την μια τσάντα εκεί, μια σακουλίτσα πιο δίπλα, απλώνεσαι ευγενικά. Νομίζω πως, η προσαρμοστικότητά μας έχει περάσει σε άλλο επίπεδο. Πάντως, αυτό που σίγουρα κρατάω και θα θυμάμαι για πάντα είναι αυτό το δίωρο που φτάνω νωρίτερα για τα στήσω και να τακτοποιήσω ό,τι είναι για το «σκηνικό». Την ησυχία της αίθουσας, τα άδεια καθίσματα, τα καμαρίνια με τα πράγματα άλλων παραστάσεων στοιβαγμένα.
Related posts:
'WE' Had fun!
ίδιος σε πολλές ζωές εξέλιξης
ελεύθερη κατάδυση
στα δίκαια διλήμματα της ζωής...
έχεις τρεις επιλογές
έχεις τρεις επιλογές