Έβλεπα τις προάλλες, ένα ντοκιμαντέρ για τη ζωή του Μαραντόνα. Και τον δείχνει στη Νάπολη, το 1987. Τότε, που η ομάδα πήρε το πρώτο πρωτάθλημα στην ιστορία της. Και γίνεται o χαμός, η αποθέωση. Κι έχουν κρεμάσει οι Ναπολιτάνοι έξω από το νεκροταφείο της πόλης ένα πανό που έγραφε «Δεν ξέρετε τί χάσατε!».

Τα έχει δείξει αυτά κι ο Σορεντίνο στο «Χέρι του Θεού». Ταινιάρα! Όποιος δεν την είδε, δεν ξέρει τί χάνει…

Τώρα τελευταία, ό, τι κι αν γίνεται, το συνδέω με ταινίες.

Και το «τώρα τελευταία» πλάκα-πλάκα είναι τουλάχιστον 7 μήνες, που όμως μέτρησαν διπλοί. Κάναμε τη νύχτα μέρα και τα πικρά γλυκά, που λένε. Το τί δουλειά έχουμε ρίξει ένας Θεός το ξέρει. Κι ο Μαραντόνα. Άντε κι εγώ με τον Νικόλα.

Ζήσαμε το «Κολύμπα ή βυθίσου» ένα πράγμα. Γαλλική ταινία εγγυημένη. Όποιος δεν την είδε, δεν ξέρει τί χάνει!