Μετά το “Μεγάλο Σορτάρισμα”, ο Άνταμ Μακκέι επιστρέφει στην μεγάλη οθόνη με το “Vice: ο δεύτερος στην Ιεραρχία”. Ένα αιχμηρό πολιτικό σχόλιο, με τολμηρή ματιά και διάθεση αποκαλύψεων, σε μία εποχή που τα πρόσωπα κι οι εταιρείες είναι πάνω από το κοινωνικό σύνολο και τους ανθρώπους περισσότερο από ποτέ. Στόχος φυσικά, να αφυπνίσει συνειδήσεις σε μία οριακή χρονική στιγμή για το μέλλον μας.

Η ταινία, ουσιαστικά, περιγράφει τα γεγονότα στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, όσο βρίσκεται στο πολιτικό προσκήνιο ο αμφιλεγόμενος “Ντικ Τσέινι”, με αποκορύφωμα τη θητεία του ως Αντιπρόεδρος, επί Προεδρίας Τζορτζ Μπους Τζούνιορ και τις καταστροφικές συνέπειες των αποφάσεών του για τον κόσμο ολόκληρο. Φυσικά σ΄όλη αυτή την προσπάθεια δεν ήταν μόνος, αλλά μαζί με ένα λόμπι ανθρώπων, που τους συνδέουν πολλά από το παρελθόν.

Πολύ σημαντικό ρόλο διαδραματίζει σε ολόκληρη την πορεία του, η γυναίκα του Λιν, που αποτελεί την προσωποποίηση του ρητού “πίσω από κάθε ισχυρό άντρα, βρίσκεται μία σπουδαία γυναίκα”, με την απόλυτα επιδραστική παρουσία της. Είναι ουσιαστικά αυτή που δημιουργεί τον Τσέινι και τον ταξιδεύει μέχρι την Ουάσιγκτον. “Τον ήσυχο άνθρωπο να φοβάσαι, όταν οι άλλοι μιλούν, αυτός σκέφτεται”. Κι όταν αυτός αποφασίζει να χτυπήσει υπάρχει άραγε ελπίδα; Από τις άμυνες και την κριτική μας σκέψη εξαρτάται.

Αυτό που δίνει ένα ιδιαίτερο χρώμα στο φιλμ είναι ο αινιγματικός αφηγητής. Πώς είναι δυνατόν να γνωρίζει τόσες πολλές λεπτομέρειες; Οι παραλληλισμοί κι οι συμβολισμοί δίνουν επίσης σύνθετο χαρακτήρα. Ο νόμος της ζούγκλας επικρατεί. Επίσης μου άρεσε πάρα πολύ το “τέλος” μέσα στην ταινία. Μία εξαιρετική καινοτομία, που δεν είχε τύχει να ξαναδώ, πριν το τηλέφωνο χτυπήσει και βρεθούμε ξανά στη δράση. Φυσικά ο Τσέινι ποτέ δε σταμάτησε να οργανώνει τα σχέδιά του και περίμενε απλά όλα όσα ήρθαν, σαν φυσικό επακόλουθο, ώστε να επωφεληθεί σε προσωπικό επίπεδο.

Μεγάλο μερίδιο στην επιτυχία της απεικόνισης της πραγματικότητας έχει το κάστινγκ που έχει επιλεγεί. Η εξαιρετική Έιμι Άνταμς μετά το “Nocturnal Animals” στο ρόλο της συζύγου, οδηγού του “Τσέινι” μέχρι τον Λευκό Οίκο. Ο Σαμ Ρόκγουελ υποδύεται τον “Μπους Τζούνιορ” κι είναι πραγματικά τόσο γλαφυρός. Με το χαμογελάκι, με την αφέλεια, με τα αστειάκια του. Στιβ Καρέλ ως “Ντόναλντ Ράμσφελντ” και φυσικά ο Κρίστιαν Μπέιλ στον πρωταγωνιστικό ρόλο του “Ντικ”, που ξαφνικά από εκεί που δεν έχει στον ήλιο μοίρα, φτάνει να ορίζει την μοίρα της ανθρωπότητας.

Πραγματικά, είναι κάποιες στιγμές που είναι τόσο εύθραυστες, και δυστυχώς τις περισσότερες φορές, οι άνθρωποι την κρίσιμη στιγμή υπό το βάρος της πίεσης παίρνουν τις λάθος αποφάσεις για το παρόν και το μέλλον. Το Vice είναι ένα μάθημα ιστορίας προς γνώση και συμμόρφωση, την ώρα που στην Προεδρία βρίσκεται ο Ντόναλντ Τραμπ. Ο σκηνοθέτης τολμάει να κάνει γνωστά σε ολόκληρο τον κόσμο αυτά τα γεγονότα κι εμείς γινόμαστε κοινωνοί της πιο σκληρής μορφής-έκφανσης της εξουσίας. Μίας απόλυτα κυνικής πλευράς που ενδιαφέρεται μόνο για την προσωπική της ανέλιξη και τον πλουτισμό με κάθε κόστος για το σύνολο.