at a glance
Top

Οι σημειώσεις της Νίκης Βακάλη

κείμενο | νίκη βακάλη */* φωτογραφίες | κωστής καλλιβρετάκης +  αντώνης χρήστου + greg panagopoulos + αρχείο νίκης */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου

στο πλανήτη του "Πλατόνωφ"

Αθήνα 2023, με ακραία καιρικά φαινόμενα, καταστροφές, απάνθρωπες συμπεριφορες, αγώνας για επιβίωση. Σ’ ένα παράλληλο σύμπαν οχτώ άνθρωποι, εννιά με τη Δαναη, ψάχνουν, ανακαλύπτουν, σκοντάφτουν, αναρωτιούνται, ταυτίζονται, διαφωνούν, ερωτεύονται, σηκώνουν τα χέρια ψηλά απέναντι στο πρωτόλειο του Τσέχωφ, “Πλατόνωφ”.

Όλα ρέουν, όλα εξελίσσονται, τίποτα δε μένει σταθερό… Εκτός από κάτι μεγαλειώδες, την Ανθρώπινη Ψυχή. Χωρισμένη από πάντα στα δυο, το φως και το σκοτάδι της.

Ανέκαθεν οι άνθρωποι και το αβυσσαλέο της ψυχής τους μου προκαλούσαν δέος. Ήρθε η στιγμή να αναμετρηθώ με τον μάστορα της ψυχής, τον Τσέχωφ. Τι τιμή, τι ευλογία.

Βούτηξα στα άδυτα όλων των χαρακτήρων με την πάροδο των παραστάσεων. Πώς γίνεται να μην ταυτιστώ με όλους!

Ο μαγικός χώρος του Θεάτρου Θησείον που μας φιλοξένησε ήταν ένας σημαντικός συμπαίκτης. Άνθρωποι της τέχνης, άνθρωποι με κουλτούρα, άνθρωποι που απλώς περνούσαν απ’ έξω εκείνη τη μέρα κι αποφάσισαν να μπουν, γνωστοί, φίλοι, οικογένεια. Άνθρωποι που συγκινήθηκαν, άνθρωποι που μετακινήθηκαν, άνθρωποι που δεν κατάλαβαν τίποτα.

Εμείς ίδιοι μα και διαφορετικοί σε κάθε παράσταση, ανασάναμε από κοινού τη διασκευή της Δανάης ταξιδεύοντας δίχως εισιτήριο επιστροφής.

Το μπαράκι μας στην πλατεία Αγίων Ασωμάτων μας αγκάλιαζε τα βράδια των παραστάσεων με μουσικές, μαζευόμασταν να συζητήσουμε το ταξίδι μας ,να οπλιστούμε καλύτερα για την επόμενη μέρα, να μοιραστούμε αυτά που μας έφεραν πιο κοντά σε αυτό που αδιάκοπα ψάχνουμε, να απαλλαχτούμε απ’ ό,τι δεν μας λειτούργησε.

Γυρνώντας σπίτι είχα παρέα σκέψεις και συναισθήματα να με συντροφεύουν, να με ξεβολεύουν, να με κάνουν να αναθεωρώ, να με κάνουν καλύτερο άνθρωπο μόνο και μόνο επειδή παραδεχόμουν το μεγαλείο και την αυτοκαταστροφή που έχει μέσα του ο καθένας μας.

Πότε διάβαζα Γιάννη Τσαρούχη, πότε την ποίηση του Ελύτη για να θυμάμαι την άνευ όρων αγάπη που όλοι ζητούμε αναμφισβήτητα, πότε παραμύθια για παιδιά για να θυμηθώ τις βασικές αξίες, πότε κοιτούσα το ταβάνι γοητευμένη και τυχερή που είχα την ευκαιρία να είμαι μέρος ενός τσεχωφικού έργου με τόσο υπέροχους συνεργάτες. Τι άλλο είναι το θέατρο πέρα από συναντήσεις;

Ησυχία είναι να μην ησυχάζουμε.

Πήρα το ρίσκο να γίνω καλλιτέχνης και είμαι ευγνώμων γι’ αυτή μου την απόφαση.

Δανάη, Κατερίνα, Αντώνη, Στέλιο, Κλεοπάτρα, Ντίνο, Κωστή, Νικόλ, Δημήτρη, Ελένη και Τσέχωφ σας ευχαριστώ. Σας ευχαριστώ που ζήσαμε αυτό το μαγικό σύμπαν παρέα, σας ευχαριστώ που οι διαφωνίες μας μας ένωσαν αντί να μας απομακρύνουν. Θα είστε πάντα κομμάτι της καρδιάς μου.

* Η Νίκη Βακάλη συμμετείχε στη θεατρική παράσταση “Πλατόνωφ” σε σκηνοθεσία Δανάης Σπηλιώτη, που παρουσιάστηκε στο θέατρο ΘΗΣΕΙΟΝ.