Συνειδητοποιώ ότι έχουνε περάσει 6 χρόνια. 6 χρόνια “Άρης”. “Πέρασαν νερό”. Αυτό όμως που δεν μπορεί να “περάσει” είναι η απώλεια την Σοφίας (Αδαμίδου). Ξέρω, όμως, ότι είναι πάντα μαζί μου. Την φέρω. Είναι κομμάτι μου.

Δε θα μπορούσε να μου κάνει μεγαλύτερο δώρο από τον “Άρη” της. Αυτό το σπουδαίο έργο βασισμένο στη ζωή του αρχικαπετάνιου του ΕΛΑΣ. Το οποίο έγραψε με τόση αγάπη και μου το εμπιστεύθηκε και θα την ευγνωμωνώ για πάντα.

Ταξιδεύουμε μαζί. Εκείνη, εγώ και ο «Άρης». Συνομιλούμε μεταξύ μας, αλλά και με τον κόσμο που αγάπησε αυτήν την παράσταση και μας έχει στηρίξει όλα αυτά τα χρόνια, με θεατές που την έχουν δει παραπάνω από μια φορά.

Έχουμε μοιραστοί πολλές συγκινήσεις και χαρές. Έχουμε ακούσει ιστορίες. Έχουμε συναντήσει ανθρώπους που τον πρόλαβαν, τον έζησαν τον «Άρη». Αλλά και ανθρώπους που πολέμησαν δίπλα του. Τί άλλο να ζητήσει ένας ηθοποιός;. Δεν ξέρω.

Προβληματίζομαι, συνεχώς, για το τι μπορώ να παίξω μετά τον «Άρη». Αλλά το θέατρο είναι ατελείωτο και υπάρχουν πολλοί εμβληματικοί ρόλοι που μπορούν να σε παρακινήσουν και να σε συγκινήσουν και να μην μπορείς να τους αντισταθείς…..Τους περιμένω…!

Άλλωστε, η αναζήτηση και η πνευματική ανύψωση δε σταματάει ποτέ. Την ψάχνω συνεχώς με σύμμαχό μου τα βιβλία και το θέατρο.

Αναζήτηση που με βυθίζει σε σκοτάδια. Αλλά, από το σκοτάδι γεννηθήκαμε και χωρίς σκοτάδι, δεν υπάρχει φως.

Μέσα σε όλα, όμως, χρειάζεται και ο ελεύθερος χρόνος. Αυτός που θα μοιραστείς με φίλους πίνοντας μια μπύρα. Ή ακούγοντας μουσική. αναπόσπαστο μέρος της ζωής μου. Ακόμα και τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές ακούω μουσική. Shigeru Umebayashi. Ένας από τους αγαπημένους μου συνθέτες.

Πολλή μουσική, γεμάτες μέρες, ετοιμασίες για ταξίδι και χαρά που θα ξαναβρεθώ στην Θεσσαλονίκη….!

* H ερμηνεία – θρύλος του Τάσου Σωτηράκη, στον 6ο χρόνο επιτυχίας και μετά τα συνεχόμενα sold out στο θέατρο OLVIO της Αθήνας, ανεβαίνει στη Θεσσαλονίκη για 3 ΜΟΝΟ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ στο θέατρο ΑΜΑΛΙΑ. Παρασκευή 31  Μαΐου, Σάββατο 1 και Κυριακή  2 Ιουνίου.