‘’Κι ο άνεμος συνέχεια να φυσά….Τι να ‘ναι άραγε ο άνεμος;’’

Ανεβαίνεις την Παπαδιαμαντοπούλου να πας για πρόβα. Χτυπάει το τηλέφωνο. Ρε συ ο Γ. ήρθε σε επαφή με κρούσμα μήπως να μην την κάνουμε σήμερα; Φτου πάλι πίσω. Ευκαιρία για διάβασμα στο παγκάκι. Ωραίος ήλιος. Σου ζεσταίνει την ψυχή. Σε μαλακώνει. Κρατάς σημειώσεις και γεμίζεις το τετράδιο.

Προσπαθείς να κρατηθείς από τα απλά πράγματα για να μην χαθείς από τη ζωή. Βρίσκεις το νόημα στη ρουτίνα, στα ψώνια, στη λαϊκή, στο περπάτημα….Δύσκολες μέρες. Μην ακουμπάς, μην αγγίζεις, μην φιλάς, κράτα μια απόσταση. Τόση ώστε να μην σε αρρωστήσει ο άλλος. Φόβος. Και μετά από έξι χρόνια πάλι με το τσιγάρο. Γαμώτο.

‘’Μεσημέρι και η μέρα κόβεται στα δυο’’

Ξαναβρίσκω τον εαυτό μου στη φύση. Αλλάζω κατεύθυνση μέσα στη μέρα και τρυπώνω μέσα στα δέντρα. Είναι ωραία να κοιτάς ψηλά κάπου κάπου. Να παίρνεις μια ιδέα από τα θαυμάσια του ουρανού.

Ωραίες συναντήσεις φέτος. Ο Παναγιώτης, η Ελίνα. Πλάκα έχει. Ακουμπάς πάνω τους. Και ο Κλωντέλ…… Αυτή κι αν είναι συνάντηση. Απαιτητικός. Απόκοσμος. Κρυφός. Πνευματικός. Θυελλώδης.

Η πρόβα κάθε μέρα και πιο βαθιά, πιο αποκαλυπτική. Σε βγάζει από τα συνηθισμένα. Πιστεύεις σε κάτι πιο εξαίσιο. Σε κάτι αληθινό.

‘’Λιγοστεύει η μέρα, μα και η νύχτα είναι καλή’’

*τα αποσπάσματα με εισαγωγικά είναι από το έργο του Πωλ Κλωντέλ “Η Ανταλλαγή” που θα παρουσιαστεί από 18 Οκτωβρίου, κάθε Δευτερότριτο, στο θέατρο ΘΗΣΕΙΟΝ της Αθήνας. Ο Βαλάντης Φράσκος σκηνοθετεί και παίζει μαζί με τους:  Ελένη Ζαραφίδου, Παναγιώτη Εξαρχέας, Ελίνα Ρίζου.