Τί έγινε παιδάκια; Πανδημία και παγκόσμιος μαζί; Λες και πραγματικά μας κάνει πλάκα ο κόσμος. Ρε, εμείς, την ζωή μας θέλουμε να ζήσουμε και το πάμε από αναβολή σε αναβολή.
Στην αγαπημένη μου σειρά “The Office”, στην Αμερικάνικη βερσιόν, υπάρχει μια ατάκα που μου έχει χαραχτεί στο μυαλό και την επαναφέρω συχνά: “I wish there was a way to know you’re in the good old days, before you’ve actually left them.”, που σημαίνει «εύχομαι να υπήρχε τρόπος να γνωρίζουμε ότι περνάμε τις καλύτερες εποχές μας, πριν φύγουμε απ’ αυτές». Και τώρα τί; Όλα τελειώνουν; Οι καλύτερες εποχές όλων μας;
Ρώτησα τον πατέρα μου “τι κάνει” τις προάλλες και μου είπε «να εδώ, βλέπω πόλεμο live». Μια φίλη, με ρώτησε, αν θα πάω στην αντιπολεμική διαμαρτυρία. Να πάω να κάνω τί;
Μήπως, αν σταθώ, να φωνάξω κατά του πολέμου στην μέση της Αριστοτέλους θα με ακούσει κανείς; Θα πουν οι μεγάλοι ηγέτες του κόσμου και μαζί ο δικός μας που πήρε τα πρωτεία βλακείας στέλνοντας πυρομαχικά, «η Νικούλα, που γράφει την καλύτερη στήλη που έχω διαβάσει στην ζωή μου, λυπάται με τον πόλεμο. Ας παύσουμε πυρ.»