Ο Kωνσταντίνος αποκαλύπτει τρία πράγματα που βάζει στο σάκο του για να φύγει για την παράσταση, τρία τραγούδια που θα ακούσει στο δρόμο για το θέατρο κι άλλα τόσα που θέλει να κάνει αυτό το καλοκαίρι. Α! Και έβγαλε τρεις φωτογραφίες με ό,τι «έλαμψε» στα μάτια του- ότι του άρεσε τελευταία!
Από τότε που ξεκίνησα τη δραματική σχολή και ως τώρα βρίσκομαι συνέχεια με ένα backpack στην πλάτη. Είναι συνήθως πολύ βαρύ και οι φίλοι μου με κοροιδεύουν γιατί όλο βάζω πράγματα και σπάνια τα βγάζω.Έχω πάντα μέσα βιβλία, ρούχα και εσώρουχα, το λάπτοπ μου, αποσμητικό, οδοντόβουρτσα, βιταμίνες για μη πέσω κάτω σ’ ανύποπτο χρόνο και όλο και κάποιο παλιό ενθύμιο ή γούρι. Όλ’ αυτά έχω μαζί μου και όταν φεύγω για παράσταση λοιπόν. Τσιγάρα, πορτοφόλι, φορτιστή κ.λ.π. θα ‘θελα να τα ’χα κάθε φορά άλλα τα ξεχνάω ή τα χάνω με συχνότητα κουραστική για όλους.
Photo 1: Η πρώτη είναι από το νησί μου όπως φαίνεται απ’ την αυλή του σπιτιού μου. Σκύρος.
Τα τραγούδια που ακούω ποικίλουν αναλόγως με την παράσταση που παίζω, την περίοδο, τη διάθεση, τον καιρό…
Παρ’ όλα αυτά, κάποια τραγούδια έχουν παραμείνει αγαπημένα για πριν την παράσταση.
Το “Hope there is someone” από «Anthony and the Johnsons”. Με ηρεμεί και με συγκινεί βαθιά. Επίσης βρίσκει τρόπο να συνδέεται σχεδόν με όλες μου τις παραστάσεις.
Το “Seasons (waiting on you)” απο «Future Islands” άλλα στο ατμοσφαιρικό slow club cover…ένα υπέροχο κομμάτι που ταξιδεύει το μυαλό μου σ’ ερωτικά μακρινά νησιά ακόμη κι αν οδηγώ στο τόσο σκληρό και τόσο νευρωτικό κέντρο της Αθήνας
Το «Porz Goret” του Yann Tiersen. Τι να πει κανείς γι’ αυτό το πιάνο. Μαγεία. Ποίηση. Γαλήνη.
Photo 2: Η δεύτερη πάλι απ’ τη Χώρα της Σκύρου. Την έβγαλε ο κολλητός μου με το κινητό μου και έλαμψα γιατί μου φάνηκα τόσο χαρούμενος. Σπάνιο αυτό.
Αυτό το καλοκαίρι πέρα απο τις παραστάσεις του “Ίωνα” στον οποίο επιστρέφω με πολύ λαχτάρα και όρεξη, θα ήθελα να κάνω τα εξής τρία:
Διακοπές-διακοπές-διακοπές. Φέτος διεκδίκησα με σθένος από το χειμώνα να πρωταγωνιστούν οι διακοπές αυτό το καλοκαίρι. Και το κατάφερα για πρώτη φορά από το 2011.Πάντα υπέκυπτα σε κάποια θελκτική πρόταση. Φέτος, μπόρεσα για πρώτη φορά να πω κάποια «όχι» και τώρα -εν μέσω του καλοκαιριού- είμαι σίγουρος πως έκανα καλά.
Θέλω να πάω στο νησί μου. Θέλω να ερωτευτώ. Θέλω να χαρώ τους φίλους μου.
Photo 3: Η τρίτη είναι η θέα έξω απ’ το θέατρο που παίζαμε με τους “Όρνιθες”.
