Ο Γιώργος αποκαλύπτει τρία πράγματα που θα βάλει στο σάκο του για να φύγει να πάει στο θέατρο, τρία τραγούδια που θα ακούσει στο δρόμο κι άλλα τρία πράγματα που θέλει να κάνει αυτή τη χρονιά. Α! Και έβγαλε τρεις φωτογραφίες με ό,τι «έλαμψε» στα μάτια του, τελευταία! Three, two, one, action!

Πετσέτα, ημερολόγιο, χαμομήλι. Εκτός από το τρίτο αντικείμενο, τα άλλα δύο υπάρχουν πάντα στο σακίδιό μου, νομίζω από το 2013 μέχρι σήμερα. Μιας που αναφέρθηκα στο σακίδιό μου να πω πως είναι δώρο των τελευταίων μου γενεθλίων (31.5.2021) από την παρέα των αγαπημένων μου φίλων! Και μάλιστα λίγες μέρες πριν, είχα μία περιπέτεια με αυτό το σακίδιο, καθώς είχα πάει στο σπίτι μιας φίλης μου και το είχα αφήσει δίπλα στην αναμμένη σόμπα της, χωρίς να προσέξω πως ήταν αναμμένη, με αποτέλεσμα το ένα του χερούλι να αρπάξει λίγο! Ωστόσο αυτό δεν με εμποδίζει να το χρησιμοποιώ καθημερινώς και αδιαλείπτως!
Πετσέτα, ένα αντικείμενο αρκετά χρήσιμο για μένα καθώς ιδρώνω αρκετά πολύ και ειδικά κατά τη διάρκεια της παράστασης. Το αστείο είναι ότι πολλές φορές δεν προλαβαίνω ή ξεχνάω να την χρησιμοποιήσω και ενίοτε ξεχνάω να την βγάλω καν από το σακίδιό μου, αλλά μάλλον νιώθω ασφάλεια να την κουβαλάω συνέχεια μαζί μου. Είναι πάντα η ίδια πετσέτα, μία μικρή χρώματος γκρι που μπαίνει σε μία συγκεκριμένη θήκη της τσάντας μου, που βρίσκεται στην πλάτη της. Ημερολόγιο… Δεν είναι λίγες οι φορές που πριν αρχίσει η παράσταση και παίρνω λίγο χρόνο για τον εαυτό μου θυμάμαι ότι κάτι δεν έχω σημειώσει στο ημερολόγιό μου και πρέπει να το σημειώσω εκείνη ακριβώς τη στιγμή. Ακόμα πολλές φορές όταν δεν έχω τι να κάνω, με χαλαρώνει να ανοίγω το ημερολόγιό μου και να το ξεφυλλίζω βλέποντας τι έχω να κάνω τις επόμενες μέρες. Στο ημερολόγιό μου γράφω πάντα με μολύβι ώστε άμα αλλάξει κάτι στο πρόγραμμά μου να μπορώ να σβήσω και να ξαναγράψω. Να πω σε αυτό το σημείο ότι και το ημερολόγιό μου είναι μικρό. Μου αρέσουν τα μικρά πράγματα που βολεύονται εύκολα στην τσάντα.
Τέλος το χαμομήλι! Το χαμομήλι ξεκίνησα να το παίρνω μαζί μου από τότε που άρχισε να παίζεται η παράσταση “Τρελαντώνης”. Επειδή η παράσταση είναι το πρωί και την ώρα που ξεκινάω για το θέατρο αισθάνομαι ότι η φωνή μου δεν είναι αρκετά ανοιχτή φροντίζω να παίρνω μαζί μου θερμός με χαμομήλι με μία κουταλιά μέλι. Υπάρχουν βέβαια και οι φορές που δεν προλαβαίνω να το ετοιμάσω εγώ και το παίρνω από ένα μικρό μαγαζάκι δίπλα στο θέατρο. Πριν ξεκινήσει η παράσταση φροντίζω να το έχω πιει όλο!

Φωτογραφία 1:

Στο νησί μου, τη Λέσβο, και συγκεκριμένα σε μία παραλία αρκετά απομακρυσμένη από το κέντρο, που λέγεται Ποδαράς. Η παραλία αρκετά ήσυχη και απομονωμένη και αυτός ο σκυλάκος αγναντεύει το τοπίο με αφοσίωση

Μουσική δεν ακούω στον δρόμο για το θέατρο γιατί πηγαίνω πάντα με το μηχανάκι μου και συνήθως έχω συνοδηγό μία φίλη και συνάδελφο που περνάω και την παίρνω εγώ, οπότε στη διαδρομή συζητάμε, γελάμε κτλ. Μολαταύτα μουσική ακούω πολύ κατά τη διάρκεια της ημέρας. Να σημειώσω πως πολλές φορές τα κομμάτια που επιλέγω να ακούσω τα διαλέγω με βάση τον ρυθμό και την μελωδία και όχι τόσο με τον στίχο.
Πρώτο αγαπημένο κομμάτι είναι το “Angola” της Cesaria Evora. Είναι ένα πολύ κεφάτο κομμάτι που μου φτιάχνει την διάθεση… έχει τόσο χορευτικό ρυθμό και ανέμελο. Είναι ένα τραγούδι που ακούω πολύ συχνά στο σπίτι όταν ετοιμάζομαι για το θέατρο… ειδικά όταν δεν έχω ξυπνήσει με ευχάριστη διάθεση και σκέφτομαι ότι πρέπει να την αποκτήσω!!! Μάλιστα θα το ακούσω απανωτά τρεις ή τέσσερις φορές μέχρι να σιγουρευτώ ότι μου έφτιαξε η διάθεση (χαχαχα)…
Δεύτερο αγαπημένο κομμάτι είναι το “My Way” του Frank Sinatra. Αυτό το τραγούδι το είχα ακούσει τυχαία σε μία εκπομπή στην τηλεόραση και μου είχε τραβήξει το ενδιαφέρον. Μάλιστα με θυμάμαι να προσπαθώ να το ακούσω προσεκτικά ώστε να καταλάβω τους στίχους και να το ψάξω μετά, όμως επειδή (ως γνωστόν) τα αγγλικά μου δεν είναι σε καλή κατάσταση δεν το κατάφερα. Μου είχε μείνει ο ρυθμός του και τον τραγουδούσα συχνά μέσα στο μυαλό μου! Μετά από 2-3 χρόνια μιλούσα με την μητέρα μου στο τηλέφωνο και μου είπε “Θα σου στείλω ένα τραγούδι στο μέσεντζερ να ακούσεις, που μου αρέσει πολύ” και μου το στέλνει και ήταν αυτό. Οπότε στο μυαλό μου το έχω συνδυάσει και με εκείνη και η αλήθεια είναι πως συνηθώς το ακούω όταν δεν είμαι και στα πολύ καλά μου. Τρίτο αγαπημένο κομμάτι είναι το “Summertime” ερμηνευμένο από την Janis Joplin.
Αυτό το τραγούδι το έχω συνδυάσει με την περίοδο που σπούδαζα υποκριτική στο Τμήμα Θεάτρου και σε ένα συγκεκριμένο μάθημα υποκριτικής μας το έβαζε μία καθηγήτρια για ζέσταμα. Οπότε αυτό το τραγούδι όταν το ακούω με ηρεμεί και με χαλαρώνει και έχω την αίσθηση ότι γίνομαι ελαφρύτερος. Αισθάνομαι ότι θέλω να κυλιστώ στο πάτωμα με κλειστά τα μάτια και να μην με νοιάζει τίποτα. Όπως δηλαδή γινόταν και στη σχολή.

Φωτογραφία 2:

Στη Βενετία! Το δεύτερο ταξίδι μου στο εξωτερικό που έκανα τον Ιούλιο που μας πέρασε και εδώ βλέπουμε την πρώτη γόνδολα που συνάντησα… Ήταν μία στιγμή πραγματικής συνειδητοποίησης ότι τώρα βρίσκομαι στη Βενετία!

Φωτογραφία 3:

Πάλι στο νησί μου. Αυτή τη φορά στο κέντρο της Μυτιλήνης! Σε ένα στενοσόκακο, έξω από ένα μαγαζί που πουλούσε μαλλιά για πλέξιμο, παρατηρούσα με πόση τέχνη ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού είχε φτιάξει αυτό το παντζούρι με τις μπότες/γλάστρες! Και το θέμα είναι πως παρατήρησα σχετικά πρόσφατα και το μαγαζί και το παντζούρι, ενώ όπως πληροφορήθηκα υπάρχουν αρκετά χρόνια εκεί!

 * Ο Γιώργος Κωνσταντίνου πρωταγωνιστεί στο “Τρελαντώνη” της Πηνελόπης Δέλτα που παρουσιάζεται στο Metropolitan Urban Theater, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Ενώ συμμετέχει στη μεγάλη μουσικοχορευτική παραγωγή “Το κλάμα βγήκε από το παράδεισο” των Ρέππα-Παπαθανασίου, σε σκηνοθεσία Άγγελου Κουρέπη, στο ίδιο θέατρο.