κείμενο | ελένη ζιώγα */* φωτογραφίες | αρχείο ελένης */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου
Αγάπη Παράνομη
MAKING OF
Με τα μάτια της Ελένης
Oύτε ένα, ούτε δύο, ούτε τρία. Σαράντα ολόκληρα χρόνια ήξερα ότι ονειρευόταν ο Νίκος να γυρίσει για το σινεμά την “Αγάπη την Παράνομη” του Θεοτόκη. Το είχε προσπαθήσει πριν με γνωρίσει, σε συνεργασία με άλλους σεναριογράφους. Είχε καταθέσει τις προτάσεις του στο Κέντρο Κινηματογράφου, δεν ευδοκίμησαν. Αργότερα, κατέθεσε και μια ακόμα σε δικό μου σενάριο. Πάλι πέσαμε σε τοίχο. Στο μεταξύ, ο Θεοτόκης στοίχειωσε και μένα. Είναι κολλητικό. Η ανθρωπογεωγραφία του, μαζί με εκείνη του Παπαδιαμάντη, είναι απαράμιλλη. Βυθίζεται ατρόμητος στα εσωτερικά σκοτάδια των ηρώων του. Τους συμπονά ακόμα και στη χειρότερη ασχήμια τους. Ανατέμνει τα ανθρωποβόρα πάθη τους. Και δεν τους κρίνει από τη θέση του δικαστή, αλλά του εν δυνάμει όμοιου.
Τον Σεπτέμβριο του 2020 μάθαμε ότι η ΕΡΤ δεχόταν προτάσεις για μεταφορές διηγημάτων της κλασικής μας λογοτεχνίας . Στο τραπέζι έπεσε και η ιδέα του «Κατάδικου», του μεταγενέστερου αριστουργήματος του ίδιου συγγραφέα, που είχαμε προτείνει ήδη στην ΕΡΤ, πριν παρθεί η σχετική απόφαση για τις μεταφορές. Η μπίλια, τελικά, κάθισε στην “Αγάπη την Παράνομη”, που την προτιμήσαμε , καθώς η υπόθεσή της θα μπορούσε ευκολότερα να αναπτυχθεί σε μόλις έξι επεισόδια. Ξέραμε ότι τα χρήματα που θα παίρναμε για την παραγωγή ενός τέτοιου εγχειρήματος θα ήταν ελάχιστα . Όμως, λόγω τρέλας, το τολμήσαμε. Είναι γνωστό πως η μανία του καλλιτέχνη για δράση τον πετάει πάντα έξω από την λογική.
Related posts:
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
Φτερά στην Πόλη
Συνεχίζουμε…
αποδημητικό πουλί
...και ποιος σου είπε ότι δεν είναι όλα θέατρο;
Εκ των υστέρων χρονογράφημα