at a glance
Top

Οι σημειώσεις του Αλέξη Τσιάμογλου

κείμενο | αλέξης τσιάμογλου */* φωτογραφίες | αρχείο αλέξη */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου

“Θα χορέψω, ίσως λίγο άτσαλα, αλλά θα χορέψω”

Αμήχανος… Πώς γράφεις για την καθημερινότητα σου ή προσωπικές σημειώσεις όταν έχουμε πόλεμο και καταιγισμό σκληρών εικόνων θανάτου, δυστυχίας, ξεριζωμού; Κατακερματισμένα και σκόρπια, όπως έκανα πάντα. Η καθημερινότητα μου έχει πολλά χαρτάκια και σημειώσεις που συσσωρεύονται και περιμένουν να μπουν/εισχωρήσουν σε κάποιο έργο.

Στα 18 μου, δούλευα σε κλειδαράδικο, κολλώντας διαφημιστικά αυτοκόλλητα, ώστε να μπορώ να πηγαίνω ανελλιπώς στο Decadence και να χορεύω. Όταν με ρωτούν πως ξεκίνησα χορό, απαντώ ξεκάθαρα από ζήλια προς τον μεγαλύτερο αδερφό, τον οποίο και θαυμάζω. Ο χορός και η χορογραφία, για μένα, είναι η πλατφόρμα μέσα από την οποία κάνω, σκέφτομαι και μεταβολίζω τον κόσμο (μου).

Δεν ξέρω αν η μέρα ξεκινά, στη μέση της νύχτας, που ο μικρός μου γιος έρχεται με ποδοβολητό να ξαπλώσει στο κρεβάτι μας ή με το καθιερωμένο πλύσιμο πιάτων με τη συνοδεία της Anna Calvi και του τραγουδιού “Desire”.

Πρόσφατα άκουσα από την εξάχρονη κόρη μου:

“Μπαμπά τα παιδιά που έχουν δύο μαμάδες είναι πολύ τυχερά, γιατί αν πεθάνει η μία, θα έχει τουλάχιστον την άλλη” ή

βλέποντας γραμμένη τη λέξη έρεβος σε ένα τοίχο με ρώτησε “πώς βλέπουμε το σκοτάδι, αφού είναι σκοτάδι;”. Ήταν ο καταλύτης στο να δοκιμάσω την παράσταση “sight lines” που παρουσιάζουμε σε λίγες μέρες, κάτι που ανέβαλλα χρόνια και είμαι τυχερός που έχω το Δήμο (μουσικός)  συνοδοιπόρο.  H παράσταση διερευνά την αντίληψη ότι, το σκοτάδι και η συσκότιση λειτουργούν ως εμπόδια, που πρέπει να ξεπεραστούν για να δούμε συνήθως κάτι “καθαρά”.

Χωρίς να θέλουμε να προβούμε σε μια διαχειριστική εξισορρόπηση των αισθήσεων – αντικαθιστώντας μια με μία άλλη- τί είναι αυτό το κάτι μέσα στο σκοτάδι; Πώς είναι να πηγαίνεις να μην δεις μια παράσταση χορού;

 

“Oh, blackout I won’t tell where you’re from cause you’re in the dark

I could be anyone,

Don’t leave, don’t leave me” (Anna Calvi και πάλι, από το τραγούδι Blackout)

Στο ελάχιστο που μου αναλογεί στη δημόσια και ιντερνετική σφαίρα τί να πρωτοπώ;

Στην επίθεση και την υποτίμηση που δέχεται το ελληνικό πανεπιστήμιο, νιώθω προνομιούχος που παρακολουθώ ένα καταπληκτικό ΔΩΡΕΑΝ μεταπτυχιακό στο ΑΠΘ, με θυσίες του καθηγητικού προσωπικού και χωρίς κρατική επιχορήγηση. Ναι, που δεν είναι συνδεδεμένο με την αγορά εργασίας και κουραφέξαλα.

Στο πλαίσιο αυτού του μεταπτυχιακού, τις τελευταίες εβδομάδες “προσέχω” κάποια φυτά για μια εγκατάσταση που φτιάχνω μαζί με το Γιώργο (συνάδελφος). Αντί για καρτέλα με τιμή, πάνω τους έχω βάλει τρικάκια με την ερώτηση “is this our world?”

  •  Ο Αλέξης Τσιάμογλου παρουσιάζει με το Δήμο Βρύζα, αυτό το Σαββατοκύριακο 15-16 Οκτωβρίου, (όπως είχε κάνει και το Σάββατο 12 και Κυριακή 13 Μαρτίου), στις 20:00, στο Studio Flamenco “Pellizco”:
    Sight-lines:
    Δήμος Βρύζας: βιολί, FX
    Αλέξης Τσιάμογλου: χορός
    Sight-lines: Compositions for another visibility
    Δημιουργώντας ζώνες φωτός και σκοταδιού, κίνησης και ακινησίας, ήχου και σιωπής δίνουμε έμφαση στο πεδίο αντίληψης του θεατή. Πώς από διαφορετικές εντάσεις σκοταδιού μπορεί να αναδυθεί κάτι στην ορατότητα;
    Χωρίς να θέλουμε να προβούμε σε μια διαχειριστική εξισορρόπηση των αισθήσεων – αντικαθιστώντας μια με μία άλλη- το ερώτημα που αντιμετωπίζουμε είναι πώς μπορούμε να δούμε, να βιώσουμε και να φανταστούμε άλλους χορούς στο σκοτάδι;
    Διάρκεια παράστασης: 40λεπτά.
    Είσοδος: 5 Ευρώ.
    Απαραίτητη η κράτηση θέσης στέλνοντας mail στο alextsiamoglou@gmail.com ή τηλεφωνικά στο 6945992018 αναφέροντας σε ποια από τις 2 παραστάσεις ενδιαφέρεστε να παρευρεθείτε.