κείμενο | χριστίνα μαξούρη */* φωτογραφίες | μαρίλη ζάρκου + social wave athens (κεντρική) */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου
η Αποστολή της καρδιάς
Η πρώτη φορά που βρέθηκα στη Θεσσαλονίκη, ήταν περίπου πριν 20 χρόνια, όταν ήρθαμε με κάποιους συμμαθητές μου από τη δραματική σχολή, για να δούμε στο Μακεδονικών Σπουδών, τον “Βυσσινόκηπο” του Τσέχωφ, από το Εθνικό Θέατρο της Μόσχας. Ύστερα, πάλι για παράσταση, στο ιστορικό πλέον και πολύ αγαπημένο, Θέατρο Αμαλία. Ταξιδεύαμε πάντα με το ΚΤΕΛ. Μια διαδρομή της οποίας, τώρα οι ώρες μου φαίνονται αιώνας, αλλά τότε κυλούσαν σαν νερό. Βιαζόμασταν, φαίνεται, να φτάσουμε στον προορισμό μας. Και σίγουρα, βιαζόμασταν να μεγαλώσουμε…
Related posts:
Η Δέσποινα Κουσενίδου αυτοσκανάρεται
έχεις τρεις επιλογές
έχεις τρεις επιλογές
Ρετρογράμματα: Άννα Καρένινα
οι ψυχές δεν πεθαίνουν, γίνονται αστέρια
οι ψυχές δεν πεθαίνουν, γίνονται αστέρια
Οι σημειώσεις του Μάρκου Γέττου
ο Μάρκος, ο μαγνήτης
ο Μάρκος, ο μαγνήτης
Στην παράσταση «Πανούκλα»
κι όλο κύκλους κάνει το ίδιο story
κι όλο κύκλους κάνει το ίδιο story
Οι σημειώσεις της Σοφίας Μανωλάκου
τα απογεύματα, τα λαμπερά...
τα απογεύματα, τα λαμπερά...
O Δημήτρης Γούλιος αυτοσκανάρεται
έχεις τρεις επιλογές
έχεις τρεις επιλογές




