Θα αράξω σε μια σεζλόνγκ και θα τραγουδάω αυτό το κομμάτι μέχρι να σβήσει ο ήλιος, μέχρι να βαρεθώ να βαριέμαι ή μέχρι η ίδια η Μαίρη Λω να εμφανιστεί σα φάντασμα μπροστά μου και να μου πει «έλα φτάνει, μέχρι κι εγώ βαρέθηκα».

Τελείωσαν οι γιορτές και κάποιοι μου θέλατε ρουτίνα, ε; Εγώ, αλά Σωσώ Παπαδήμα ένα έχω πω: «πλήττω!» Δεν κάνω τίποτα, δεν θέλω να κάνω τίποτα και λησμονώ τις μέρες που πάρταρα ανελέητα στα κλαμπς και μπαρς. Τώρα δεν υπάρχει χώρος για αγάπη. Οι εξεταστικές και οι δουλειές έχουν απομυζήσει κάθε απομεινάρι διάθεσης για διασκέδαση και ζωή. Έχω έναν φίλο που κάθε μέρα στέλνει «καλημέρα, την τύχη μου» στις 8 το πρωί. Άλλοι απλά περπατούν σιωπηλοί. Ακόμη και το χιόνι βαρέθηκε και έλιωσε.
Σύμφωνα με προσωπικές στατιστικές έρευνες στον εαυτό μου (και κάνα-δύο αξιόπιστα φιλαράκια), ο Γενάρης ήταν ο πιο βαρετός μήνας. Είναι τόσο βαρετός που κανείς δεν τον λέει Ιανουάριο γιατί στα μισά της λέξης τον πιάνει χασμουρητό. Είναι τόσο βαρετός που για αποζημίωση, ο Φλεβάρης κρατάει λιγότερο και ντύνεται κλόουν για να μην πεθάνει η ανθρωπότητα από ανία.
Σιγολιώνουν τα ρολόγια τους τοίχους και ο κόσμος μετατρέπεται σε πίνακα του Νταλί.
Παραδίνομαι.
Και σας παρακαλώ μη, δε θέλω έρωτες, δε θέλω φλερτ.
Θέλω να μ’ αφήσετε να τραγουδάω μόνο στη σεζλόνγκ: «Βαριεεεεμαιιιι».