rejected: Στον έρωτα λειτουργεί περισσότερο το χαζοχαρούμενο κομμάτι, που σε κάνει τα πάντα να τα βλέπεις “ροζ”;
Τ.Θ.: Στην περίπτωσή μου, ο πόλεμος λειτουργεί πιο “πονετικά”. Ο έρωτας, για μένα, δεν είχε ποτέ την “ροζ” συνθήκη. Πιο πολύ, θαρρώ, λειτουργεί ως “πόλεμος, κυνήγι κι αίμα”…
rejected: Συμμετείχες και στην τελευταία ταινία του Νίκου Περάκη “Success Story”. Τι εκτιμάς περισσότερο στο Νίκο Περάκη;
Τ.Θ.: Είναι επαγγελματίας, λεπτομερής, τελειομανής και εξαιρετικά σκεπτόμενος ο Περάκης. Κάθε του ταινία, ακόμη και η πιο ερωτική, είναι βαθιά πολιτική ταινία. Έχει δε, απίστευτο χιούμορ…
rejected: Στο βίο του Charlie Chaplin, τι “πόνεσες”;
Τ.Θ.: Αν και σπουδαίος καλλιτέχνης, ο Charlie Chaplin, ως άνθρωπος πόνεσε-πλήγωσε πολύ κόσμο, γύρω του. Δεν ήταν εύκολος άνθρωπος και η σχέση του με την γυναίκα του, ήταν πολύ “ιδιαίτερη”. Τα παιδικά του χρόνια ήταν τόσο δύσκολα, που όλα τα χρόνια στις γυναίκες, έψαχνε μια μητέρα. Και μάλιστα επέλεγε νεότερες γυναίκες ηλικιακά από τον ίδιο, όπου ταυτόχρονα αποζητούσε μια “μητρική” κατάσταση, κι όλο το σύμπλεγμα συνολικά δυσκόλευε τον χαρακτήρα του στο να προχωρήσει. Υπέφερε μέσα από τον ήρωα που είχε φτιάξει, κι ό,τι πιο δύσκολο ήταν όταν θέλησε από το “βουβό” ρόλο, να περάσει στον “ομιλούντα”. Αυτό “του στοίχησε”…
rejected: Στον καλλιτεχνικό χώρο, ο όμορφος άνθρωπος χρειάζεται διπλά να αποδείξει ότι είναι ταλαντούχος;
Τ.Θ.: Έχεις κάποιες παραπάνω ευκαιρίες λόγω ομορφιάς και ταυτόχρονα κάποιες παραπάνω πόρτες ερμητικά κλειστές. Θέλει προνοητικότητα και λεπτούς χειρισμούς, για να ισορροπήσεις την εικόνα που έχουν οι άλλοι για σένα, σε σχέση με αυτό που επιθυμείς. Πρέπει να μπορείς να λες “όχι”, κάτι που εγώ δεν το έκανα, όπως επίσης και να διεκδικείς αυτό που σου αρέσει. Στους ανθρώπους που σε ενδιαφέρουν οφείλεις να τολμάς να το δείξεις, να το διεκδικήσεις. Εγώ, επίσης, αυτό δεν το έκανα ποτέ. Ντρεπόμουν και δίσταζα να διεκδικήσω το οτιδήποτε στην δουλειά μου. Αισθανόμουν ότι η ίδια έφερα το σχήμα που προσπαθούσαν να μου “φορέσουν”, επειδή ντρεπόμουν να αναζητήσω αυτό που ήθελα. Από την άλλη, δεν έχεις την υποχρέωση να αποδείξεις τίποτα σε κανέναν, παρά μόνο στον εαυτό σου. Ξέρω καλά ποια είμαι μέσα μου. Άρα, να προσπαθώ να βγάλω τους άλλους ψεύτες, είναι σαν να δέχομαι το στερεότυπο “στην ομορφιά τελειώνει όλο” και εξακολουθώ να κυνηγώ φαντάσματα. Λάθος. Όλο θέλει ισορροπία.