κείμενο | αλέξανδρος χρυσανθόπουλος */* φωτογραφίες | δομνίκη μητροπούλου + παναγιώτης μαΐδης */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου
πρώτη φορά ημερολόγιο
Λοιπόν… μία χρονιά με τα όλα της! Γεμάτη. Kαι τώρα… από που να ξεκινήσω; Χάος μέσα στο κεφάλι μου! Το καλό το Χάος όμως το Θεογονικό, που προϋπήρχε και γέννησε κάποτε την όμορφη νύχτα. Όταν σκέφτομαι τη φετινή χρονιά βλέπω ένα Χάος πολύχρωμο, γεμάτο ωραίες εικόνες, στιγμές, συναισθήματα, γεύσεις, μυρωδιές κτλ. (όπου κτλ.=καταλάβατε). Δεν υπήρχε χρόνος να κάτσω να τα ξεχωρίσω και φέτος όλα μπήκαν στο μεγάλο κουτί του ’19. Δεν έχω κάτσει και ποτέ να τα γράψω π.χ. σε ένα ημερολόγιο, όταν τα έχω πρόσφατα. Μία φορά στην ζωή μου άνοιξα να γράψω ημερολόγιο γύρω στα 14. Η συνύπαρξή μας ήταν σύντομη και περιορίστηκε στη φράση “Αγαπητό μου ημερολόγιο, σήμερα αποφάσισα να σε γράψω για πρώτη φορά”. Και ήταν και η τελευταία.
Πώς περνάει ο χρόνος; Πριν ένα μήνα απέκτησα καινούργια ανιψιά! Μία κούκλα… Εκεί για λίγο σταμάτησε ο χρόνος! Η τρομερή στιγμή έξω από την πόρτα του μαιευτηρίου που ανακοινώνεται η γέννηση του παιδιού και όλοι αλλάζουν τίτλους ζωής με ξετρελαίνει. Ο ξάδερφος έγινε μπαμπάς, ο θείος έγινε παππούς κτλ. Δάκρυα χαράς κύλησαν στα μάγουλά μας και φύτρωσαν ανθισμένα χαμόγελα… Ξέχασα πάλι να ποτίσω τα λουλούδια στο μπαλκόνι… αλλά κρατάνε γερά. Άνθισαν και φέτος.
Related posts:
ψυχ-ανάγνωση "Koύκλας"
έχεις τρεις επιλογές
σωτηρία ο έρωτας
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
τέσσερα τετράδια
συνέχισε να προχωράς...