-Επιτραπέζιο; Γκρινιάρη και φιδάκι;
-Εσύ θα είσαι ο γκρινιάρης;
-Μμμ…σαχλέ… Καλά, μονόπολη, τζένγκα, ή εκείνο με τις λέξεις, που παίζαμε στο σχολείο;
-Τι θυμήθηκες τώρα;
-Όνομα-ζώο-φυτό-πράγμα;
-Όχι. Κλέβεις. Τα γράφεις μισά.
-Εκείνο το ηλεκτρονικό με τα ποδόσφαιρα που παίζεις;
-Ξέχνα το!
-Μπουκάλα;
-Πάλι εκεί το μυαλό σου…;
-Κάποιο γνώσεων; Ή είσαι κότα;
-Ναι, και στα αθλητικά να λες ότι είναι άδικο…
-Σκοποβολή με τα ποπ κορν; Όποιος βάλει περισσότερα κερδίζει!
-Ποιά ποπ κορν; Δε χαραμίζω ούτε ένα!
-Να κάνουμε φυσοκάλαμα τα καλαμάκια μας;
-Τι άλλο θα ξεθάψεις; Τι μου θύμησες τώρα…
-Σκάκι; Ευκαιρία να μάθουμε.
-Το σκάκι είναι για έξυπνους…
-Σιγά ρε επιστήμονα…τότε τάβλι- απλό, ταπεινό, φοιτητικό; Από τότε έχω να παίξω…
-Ε όχι και από τότε…δε θυμάσαι στο ελεύθερο κάμπινγκ, πριν χρόνια; Καλά που είχε η διπλανή παρέα, αλλιώς εκεί θα σε έπνιγα, στα καταγάλανα νερά…
-ω…ναι, το είχα ξεχάσει!
-Μήπως επειδή έχανες;
