Ο Νίκος αποκαλύπτει τρία πράγματα που θα βάλει στο σάκο του για να φύγει στο θέατρο, τρία τραγούδια που θα ακούσει στο δρόμο κι άλλα τρία πράγματα που θέλει να κάνει αυτή τη χρονιά. Α! Και έβγαλε τρεις φωτογραφίες με ό,τι «έλαμψε» στα μάτια του, τελευταία! Three, two, one, action!

Λατρεύω τις τσάντες, η τσάντα που έχω, αυτή την στιγμή, είναι κόκκινη και μαύρη για να ταιριάζει σχεδόν με όλα μου τα ρούχα. Το ξέρω ότι δεν με ρώτησες αυτό, αλλά ήθελα να στο πω .

Θα σου πω, επίσης, τι δεν βάζω μέσα στην τσάντα μου .Δεν βάζω ποτέ, το κινητό μου και το πορτοφόλι μου, διότι κάθε φορά τα τοποθετώ σε άλλες θέσεις και τα 20 δευτερόλεπτα που κάνω για να τα βρω, αγχώνομαι τόσο, ότι τα έχω χάσει, που πιστεύω ότι χάνω και χρόνια από την ζωή μου .

Επιτέλους, έφτασε η στιγμή να σου απαντήσω .Η τσάντα μου έχει πάντα μέσα φαΐ , σπάνια κουβαλάω  ολόκληρο γεύμα,  προτιμώ να βρίσκω μαγαζιά, κοντά στην δουλειά, που θα μου φέρουν το φαΐ ζεστό . Σίγουρα, όμως, έχω μέσα καλαμπογκοφρέτες, μπάρες δημητριακών ή πρωτεΐνης και συνήθως και μπισκοτάκια (έχω βρει κάτι απίστευτα τον τελευταίο καιρό που είναι σαν τρως μηλόπιτα) .

Έχω μια θήκη στην τσάντα, που μέσα χωράνε τέλεια μαζί, μια κολόνια που έχω σε φλασκί και ένας αναπτήρας. Η κολόνια μου είναι σχεδόν καθημερινά χρήσιμη, διότι συνήθως φεύγω βιαστικά από το σπίτι και ξεχνάω να βάλω.

Ο αναπτήρας, όμως, μου είναι σχεδόν άχρηστος, από την στιγμή που εγώ δεν καπνίζω, τον κουβαλάω όμως χρόνια μαζί μο,υ διότι μου δίνει ευχαρίστηση την φορά που οι φίλοι μου θα ξεχάσουν ή θα χάσουν τον δικό τους να μπορέσω εγώ να τους «σώσω».

Πάμε στο ξενέρωτο κομμάτι. Από το 2016 που αρρώστησα, έχω πάντα μαζί τα φάρμακα μου. Και  τα τελευταία χρόνια, έχω προσθέσει και φάρμακα ειδικών αναγκών τύπου για πονοκεφάλους, πονόλαιμους και τέτοια.

Οπότε, ας πούμε, ότι είμαι ένα “κινητό φαρμακείο”, όπου το αστείο είναι ότι έχει βοηθήσει πολλές φορές, διότι αρκετές φορές, κάποιος θα πει «πω πω, έχω πονοκέφαλο» και θα πεταχτώ εγώ να πω, «έχω μαζι μου depon, θες ;».

Άλλη μια περίπτωση, που γίνομαι ήρωας λοιπόν, όπως από πάνω, με τον αναπτήρα .

1η φωτό: Επιστρέφοντας από το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κοζάνης, είδα μια θάλασσα από σύννεφα.

Το να μιλήσεις μαζί μου για μουσική είναι ότι χειρότερο, διότι μπορεί να βάλω πρώτα να ακούσω ένα τραγούδι του Drake, μετά μια μουσική  του Ludovico Elinaudi και στο καπάκι Bloody Hawk .

Μπορώ όμως, να σου πω, πως έχω προσέξει ότι, όταν ξυπνάω με παρα πολλά κέφια, θέλω να βάζω το «Don’t stop me now» των Queens στο τέρμα.

Όταν είμαι στεναχωρημένος,  το κινητό μου, σχεδόν από μόνο του, θα βάλει το “Time” του Hans Zimmer, το οποίο όσο παίζει, θα με κάνει να σκέφτομαι θεατρικούς ή κινηματογραφικούς μονολόγους και να συγκιινούμαι.

Εεε και τέλος, σκέφτομαι ότι θέλω να σου πω για το τραγούδι που έχω ακούσει, όσο λίγα, πριν τις βραδινές μου εξόδους . Είναι το “Sicko Mode” του Travis Scott και του Drake, το οποίο πραγματικά με κάνει να “γκαρίζω” μέσα στο αμάξι μου λες και είμαι σε συναυλία τους .

3η φωτό: Ευάγγελος και Σπύρος τα αδέρφια που επέλεξα εγώ . Οι άνθρωποι που ξέρουν τα πάντα για εμένα .

 * Ο Νίκος Μέλλος στις 14 Φλεβάρη έχει πρεμιέρα στο Θέατρο Σταθμός με τον “Πίθηκο Ξουθ” . Επίσης, όλο το χρόνο κάνει παραστάσεις με την ομάδα Playback DEKA.  Από το περασμένο καλοκαίρι, έχει ξεκινήσει σιγά- σιγά τις μεταγλωττίσεις, κυρίως για το Netflix, και την προηγούμενη εβδομάδα έκανε και για πρώτη φορά και για την Disney. Τέλος, ο Νίκος μέσα στο 2022, έχει γυρίσματα για δυο ταινίες μικρού μήκους.