
κείμενο | κατερίνα μαυρογεώργη */* φωτογραφίες | βάσια ατταριάν + αναστασία γιαννάκη */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου
οι "διαδρομές" της κι οι χαρές της
Πρόλογος
Γεια σας. Φέτος ο Μάης με βρίσκει αγκαλιά με δυο μεγάλες μου αγάπες, τις “Λουόμενες” και την “Δημοκρατία του Μπακλαβά”. Δεν έχω προλάβει να σκεφτώ, ότι συμπίπτουν αυτά τα δύο ευτυχή γεγονότα, ήμουν χαμένη μέσα στις πρόβες, έτρεχα με το πατίνι Παγκράτι-Εξάρχεια-Εξάρχεια-Παγκράτι και μια μέρα αντιλήφθηκα αυτή την χαρωπή σύμπτωση. Και χάρηκα κι αγχώθηκα κιόλας, γιατί τις αγαπώ αυτές τις δουλειές και όταν κάτι μου είναι σημαντικό, αγχώνομαι, δεν θα πω ψέμματα. Αλλά μετά, όταν τελικά ξεκινάει η παράσταση, μου περνάνε όλα.
Related posts:
Στην παράσταση «Όπως πάει το ποτάμι»
Να κυλάμε αργά, σαν το ποτάμι
Να κυλάμε αργά, σαν το ποτάμι
Λόγοι Θεάτρου [1-7 Ιουνίου 2018]
...και ποιος σου είπε ότι δεν είναι όλα θέατρο;
...και ποιος σου είπε ότι δεν είναι όλα θέατρο;
Με τους Barcelona Gipsy Balkan Orchestra
Μια ορχήστρα, ατελείωτες επιρροές!
Μια ορχήστρα, ατελείωτες επιρροές!
Γιώτα Φέστα
εκείνος που δεν ονειρεύεται
εκείνος που δεν ονειρεύεται
Ο Δημήτρης Βουτσάς αυτοσκανάρεται
έχεις τρεις επιλογές
έχεις τρεις επιλογές
Οι σημειώσεις της Ρηνιώς Κυριαζή
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
Τρεις μέρες, Μία Εποχή